اثر نوع استخدام کارگر روی عملکرد اقتصادی و کارآیی مزارع در ناحیه «کاش» در استان آنتالیا در ترکیه

اهداف این پژوهش عبارت بود از:(1) برآورد مقایسه ای عملکرد اقتصادی و کارآیی تولیدی (productive efficiency) مالکین و سهام داران (sharecroppers) در ناحیه "کاش" ((Kasدر استان آنتالیا در ترکیه، (2) تعیین عوامل موثر بر سودمندی اپراتورهای مالک (owner operator) و سهام داران، و (3) تدوین انتخاب ها برای اتخاذ سیاست مناسب بر اساس نتایج به دست آمده. داده های این پژوهش با استفاده از یک پرسشنامه از 58 اپراتور مالک و 45 سهامدار جمع آوری شد. برای انتخاب سهامداران و اپراتورهای مالک که از نظر مشخصات کشاورزان، درآمد مزرعه، و اندازه زمین مشابه یکدیگر باشند، از تحلیل خوشه ای استفاده شد. در برآورد سنجه های کارایی ، روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) به کار رفت. نتایج تحقیق نشان داد که هزینه کارگری مزارع نمونه بیشترین سهم را در هزینه های مزرعه داشتند. عملکرد گوجه فرنگی و فلفل سهامداران بیشتر از موارد مربوط به مالکین بود. مقدار درآمد خالص اپراتورهای مالک و سهام داران در هر هکتار به ترتیب برابر3/44518 و 8/51248 دلار بود. میانگین کارایی های فنی، تخصیصی و اقتصادی مربوط به اپراتورهای مالکین برابر بود با 74/0 ،729/0 و528/0 در حالیکه این اعداد در مورد سهامداران برابر 851/0، 598/0، و509/0 بود. سهامداران در مقایسه با مالکان امتیازکارآیی فنی بیشتری داشتند ولی درمورد کارآیی تخصیصی و اقتصادی این مقایسه بر عکس بود.. طبق نتایج به دست آمده، چنانچه هر دو گروه اپراتور های مالک و سهامدار در برنامه های آموزشی و ترویجی شرکت کنند و مهارت خود را بهبود دهند، خواهند توانست صلاحیت فنی خود را بیافزایند. اجرای سامانه کسب درآمد بر مبنای عملکرد ممکن است بهبود توانایی فنی کشاورزان را شتاب بخشد. تجدید سازماندهی مزرعه و کنترل هزینه های بازاریابی نیز ممکن است در افزایش کارآیی اقتصادی در منطقه مطالعه شده مفید باشد.