نقش داوری و کلینیک های خانواده در کاهش طلاق با تاکید بر قانون جدید حمایت خانواده

یکی از مسایلی که از موضوعات بزرگ جوامع از جمله کشور ما است، بحث طلاق زوجین است، متاسفانه آمار طلاق در سایر جوامع و ایران رو به افزایش است. و اثرات جبران ناپذیری بر خانوادها و به تبع آن به جامعه دارد چرا که خانواده از هسته ای ترین بخش جامعه محسوب می شود. هدف اصلی این پژوهش، بررسی جایگاه کلینیک های خانواده در کاهش طلاق می باشد که مطالب این پژوهش از روش توصیفی با استفاده از منابع کتابخانه ای جمع آوری شده است. نوع این پژوهش، توصیفی بوده که از روش کتابخانه ای استفاده شده است. با مطالعه متون و منابع کتابخانه ای چنین نتیجه گیری می شود که اجرای صحیح داوری در دادگاه خانواده بر کاهش میزان طلاق موثر است. هم چنین افزایش یا کاهش میزان طلاق با مقولات اصلی مربوط به موضوع داوری، در حوزه فردی (تخصص ومهارت داوران)، در حوزه اجتماعی (محیط داوری) و در حوزه حقوقی (تقدم وتاخر داوری) رابطه دارد؛ یعنی عدم تخصص و آگاهی و بصیرت داوران، محیط متشنج داوری در دادگاه وتقدم ثبت دادخواست طلاق بر داوری، موجب شده که نتایج مطلوبی از اجرای داوری میان زوجین به منظور حل و فصل اختلاف حاصل نشود، از این رو طرح دعوی و اختلاف زوجین و بررسی آن در مراکز مشاوره، نقش به سزایی در کاهش اختلافات و تحکیم بنیان خانواده دارد.