میزان شیوع رفتارهای پرخطر و عوامل موثر بر آن در جوانان استان چهارمحال و بختیاری

شیوع رفتارهای پرخطر در جوانان به یکی از مهم ترین و گسترده ترین دل نگرانی های جوامع بشری تبدیل شده است که عاملی برای بعضی از مرگ و میر ها در جوانان بوده و اثرات منفی برای جامعه دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان گرایش به رفتارهای پرخطر و علل موثر بر آن در بین جوانان استان چهارمحال و بختیاری انجام شد. در این پژوهش از روش شناسی دلفی برای بررسی عوامل موثر بر رفتارهای پرخطر و از روش زمینه یابی برای بررسی میزان شیوع و گرایش به رفتارهای پرخطر استفاده شد. در بخش دلفی به شیوه نمونه گیری هدف مند از 5 متخصص به عنوان نمونه استفاده شد و در بخش زمینه یابی نیز 400 نفر از شهرستان های استان چهارمحال و بختیاری انتخاب شدند. در بخش دلفی جهت جمع آوری داده ها در چهار مرحله از طریق پرسش نامه انجام گرفت و برای برآورد میزان شیوع رفتارهای پرخطر نیز از مقیاس سنجش رفتارهای پر خطر جوانان (1989) استفاده شد. برای تحلیل داده های پژوهش از شاخص های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، فراوانی و فراوانی درصدی) و آمار استنباطی (هم بستگی و آزمون T مستقل) استفاده شد. نتایج نشان داد شیوع رفتارهای پرخطر در مولفه فعالیت های فیزیکی ناکافی 2/94 درصد، مصرف مواد و مشروبات الکلی 8/14 درصد، مصرف سیگار 0/14 درصد، رفتارهای جنسی پرخطر 8/6 درصد، و صدمه و جراحات غیر عمد 2/5 درصد است. طبق دیدگاه متخصصان در مرحله 4 روش دلفی نیز 7 عامل به عنوان عوامل موثر بر انجام رفتارهای پرخطر مورد توافق اعضاء قرار گرفت. این عوامل عبارت هستند از: عوامل مرتبط با خانواده، دوستان، اختلالات روان شناختی، عوامل هیجانی، وجود آسیب های روان شناختی در کودکی، بیکاری و اعتیاد. پیشنهاد می شود با توجه به میزان شیوع مولفه های رفتارهای پرخطر در شهرستان های استان، برنامه های پیش گیرانه موثری در جهت کاهش این رفتارها طراحی و اجرا شود.