کنترل نموی تحمل به سرما در گندم (Triticum aestivum)

آنالیزهای فنولوژیکی، مولکولی و متابولیتی در طی بهاره سازی نشان میدهد که رابطه نزدیکی بین زمان تکمیل بهاره سازی و کاهش تجمع متابولیت ها و بیان پروتیین های سرما القایی وجود دارد. در این مقاله تعداد زیادی از متابولیتهای محافظتی و پروتیینهای سرما القایی در ژنوتیپهای حساس و متحمل گندم نان تشریح می شوند. بر اساس مطالعات مختلف ژ نوتیپهای زمستانه دوره عادت دهی طولانی تری به سرما دارند و در نتیجه مدت زمان بیان پروتیین های مرتبط با تحمل به سرما و تجمع متابولیت ها بیشتر است. نتایج نشان میدهد که الگوی بیان پروتیینهای مرتبط با سرما و برخی متابولیت ها با روند فاکتورهای نموی که اثرات تنظیمی روی پروتیوم و متابولوم دارد، مطابق است. علاوه بر این دماهای زیر صفر در طول فصول پاییز و زمستان در شرایط مزرعه بر تعداد، میزان و الگوی بیان پروتیین های مرتبط با تحمل به سرما تاثیر بیشتری در مقایسه با گیاهان عادت داده شده به سرما در دمای پایین ولی بالای صفر درجه سانتیگراد در شرایط کنترل شده دارند. تحقیق حاضر بینش جدیدی را برای روشن سازی مکانیسم های مولکولی دخیل در سازگاری به سرما در گندم مهیا می کند که برای اصلاح گندم در تحمل به سرما می تواند مفید واقع شود.