تنوع و ساختار ژنتیکی سیب جنگلی ایران (‏Malus orientalis Uglitzk‏) در دو ناحیه رویشی هیرکانی و ‏زاگرس با استفاده از نشانگرهای ریز ماهواره

سیب قفقازی (Malus orientalis Uglitzk) یکی از گونه های جنگلی- باغی ایران است که در دو ناحیه رویشی هیرکانی و زاگرس در ایران پراکنش دارد. در این پژوهش تنوع و ساختار ژنتیکی جمعیت های سیب قفقازی ایران، با استفاده از 26 نشانگر ریزماهواره مورد بررسی قرار گرفت. مقادیر هتروزیگوسیتی مشاهده شده بین 46/0 - 83/0 و غنای آللی بین 54/1 - 84/1 بود. در بیش از 80 درصد رویشگاه ها هتروزیگوسیتی مشاهده شده در حد هترروزیگوسیتی مورد انتظار بود و علایمی از بروز تنگنای ژنتیکی در هیچ یک از جمعیت ها مشاهده نشد. دامنه ضریب درون آمیزی برای سیب قفقازی در ناحیه رویشی هیرکانی بین 81/0-84/0 و 81/0 و برای ناحیه رویشی زاگرس بین 2/0-81/0 بود. میانگین جریان ژن نیز به ترتیب 24/0 و 69/0 برای ناحیه رویشی هیرکانی و زاگرس بود. تعادل هاردی-واینبرگ در تمامی رویشگاه های مورد بررسی به جز، رویشگاه های استان لرستان و رویشگاه دورک از استان گلستان برقرار بود. بررسی نتایج ساختار ژنتیکی نیز حاکی از شکل گیری سه ساختار کاملا متمایز برای جمعیت های سیب قفقازی در ایران است. در تحلیل تجزیه به مولفه های اصلی ناحیه رویشی هیرکانی و زاگرس ساختار کاملا متمایزی از یکدیگر نشان دادند.