تاثیر مداخله کنترل استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی و خوش بینی دانش آموزان
کنترل استرس مبتنی بر ذهنآگاهی، فرایند ایجاد حالتهای شناختی، ذهنی و عاطفی انعطاف پذیری است که میتواند در بهبود عوامل روانشناسی موثر باشد، بنابراین هدف از تحقیق حاضر تعیین اثربخشی آموزش کنترل استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی و خوش بینی دانش آموزان بود.
در این مطالعه شبه آزمایشی، جامعه آماری شامل دانشآموزان دوره اول متوسطه شهر تهران در نیمسال اول سال تحصیلی 98-1397 و والدین آنها بود که از این بین با توجه به نیمه آزمایشی بودن مطالعه تعداد 30 دانشآموز به همراه والدینشان به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه در نظر گرفته شد که به دو گروه آزامایشی (تعداد= 15 نفر) و گروه کنترل (تعداد= 15 نفر) تقسیم شدند. آموزش کنترل استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر اساس بسته آموزشی کاباتزین (1970) در 8 جلسه دو ساعته اجرا شد. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه باورهای خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) و نسخه تجدیدنظرشده آزمون جهتگیری زندگی اسچیر و همکاران (1994) بود. داده های به دست آمده به کمک آزمون t مستقل و t وابسته مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها نشان داد که آموزش مدیریت استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در بهبود خودکارآمدی و خوش بینی دانش آموزان تاثیر معناداری دارد به طوری که سطح خودکارآمدی و خوش بینی افزایش معناداری داشتند (05/0>p).
به طور کلی میتوان اینگونه نتیجه گیری نمود که بهبود خودکارآمدی و خوش بینی دانش آموزان نیاز به یادگیری مهارتهای کنترل استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در بین والدین دارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.