بررسی رابطه بین تمایل به برقراری ارتباط، اصلاح خطاها و کیفیت کلام تکلیف محور زبان آموزان ایرانی

این مطالعه به بررسی رابطه بین میزان تمایل زبان‌آموزان ایرانی، گفتار تکلیف محور آنها و نحوه اصلاح خطاها توسط ایشان می‌پردازد. بدین منظور، از یک پرسشنامه، مصاحبه شفاهی و معیارهای کمی پیچیدگی، دقت و روانی برای پاسخ به دو سوال استفاده شد: الف) چه ارتباطی بین میزان تمایل زبان‌آموزان به برقراری ارتباط و تعداد و نوع اصلاح خطا توسط آنها وجود دارد؟ ب) چه ارتباطی بین میزان تمایل زبان‌آموزان به برقراری ارتباط و کیفیت کلام آنها به لحاظ پیچیدگی، دقت و روانی وجود دارد؟ پنجاه نفر از زبان‌آموزان سطح متوسط زبان انگلیسی در این مطالعه شرکت کردند به منظور تعیین میزان تمایل شرکت‌کنندگان به برقراری ارتباط به زبان انگلیسی از پرسشنامه مربوطه استفاده شد. علاوه بر این، برای جمع‌آوری نمونه‌هایی از کلام شرکت‌کنندگان، از آنها خواسته شد تا تکلیفی شامل روایت یک داستان تصویری را انجام دهند. بلافاصله پس از انجام تکلیف، شرکت‌کنندگان مورد مصاحبه قرار گرفته و از آنها خواسته شد در مورد نوع خطایی که هنگام انجام تکلیف متوجه شده و اصلاح نموده بودند صحبت کنند. نتایج نشان داد که رابطه مثبتی بین میزان تمایل به برقراری ارتباط و روانی و پیچیدگی و همچنین اصلاح خطاهای مرتبط با محتوای کلام وجود دارد. نتایج همچنین بیانگر وجود رابطه منفی بین میزان تمایل به برقراری ارتباط و دقت و اصلاح خطاهای مرتبط با ساختار کلام بودند. در پایان، پیامدهای نظری و عملی نتایج حاصل برای امر آموزش زبان دوم مورد بحث قرار گرفت.