رفتار هورمتیک باکتری همزیست نخود زراعی Mezorhizobium ciceri در برابر غلظتهای مختلف ایمازتاپیر و تریفلورالین
ریزوبیومها باکتریهای خاکزی هستند که قادر به همزیستی با ریشه گیاهان لگومینوز میباشند. همزیستی حبوبات و ریزوبیومها سبب تثبیت مقادیر بالایی نیتروژن در سراسر جهان میشود. این باکتریها به عنوان کود بیولوژیکی در مزارع حبوبات استفاده میگردند و هر عاملی که اثر سوء بر ریزوبیومها داشته باشد سبب کاهش نرخ تثبیت بیولوژیکی نیتروژن خواهد شد. ریزوبیومها، میکروبیومهای غیر هدف برای علفکشها میباشند. علفکشهای مختلفی از قبیل ایمازتاپیر و تریفلورالین میتوانند بر همزیستی حبوبات و ریزوبیومها تاثیر منفی یا هورمتیک بگذارند. هورمسیس یک پدیده غلظت-پاسخ است که با تحریک رشد در غلظت کم و مهار رشد در غلظت بالا مشخص میشود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر علفکشهای ایمازتاپیر و تریفلورالین در دو pH (5/5 و 7) بر رشد Mezorhizobium ciceri در شرایط in vitro انجام شد.مواد و روشهابرای بررسی تاثیر علفکشهای ایمازتاپیر و تریفلورالین بر باکتری M. ciceri، آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی در دانشگاه گنبدکاووس انجام شد. سویه M. ciceri روی عصاره مخمر مانیتول آگار کشت و نگهداری شد. از محیط کشت مایع عصاره مخمر مانیتول در دو pH برابر 5/5 و 7 استفاده گردید. علفکشهای ایمازتاپیر (021/0، 042/0، 084/0، 168/0، 336/0، 672/0 g.L-1) ماده موثره و تری فلورالین (337/0، 675/0، 35/1، 7/2، 4/5، 8/10 g.L-1) ماده موثره به همراه شاهد بدون علف کش به محیط کشت حاوی 105 سلول باکتری بر میلیلیتر اضافه و تغییرات جمعیت باکتری در طول موج nm600 محاسبه گردید. این آزمایش با 4 تکرار انجام و برای هر کدام از علفکشها دوبار تکرار گردید. روند جمعیت در هر علفکش توسط مدل لگاریتم لجستیک سه و چهار پارامتری و هنگام مشاهده پاسخ هورمسیس از معادله Brain-Cousens استفاده شد. یافتههاجمعیت باکتریM. ciceri تحت تاثیر غلظتهای علفکش ایمازتاپیر و تریفلورالین در اسیدیته 5/5 از منحنی لگاریتم لجستیک سه پارامتری و در اسیدیته 7 از منحنی برین-کوزنس 5 پارامتری تبعیت کردند. حداکثر جمعیت باکتری در اسیدیته 5/5 و 7 به ترتیب معادل 106×8/22 ، از غلظت صفر و معادل 106×5/378 و از غلظت 021/0 ایمازتاپیر بدست آمد. در غلظتهای g.L-1 021/0 و 042/0 ایمازتاپیر، جمعیت باکتری 6/25 و 25/10 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت که بیانگر رفتار هورمتیک باکتری می باشد. مقدار هورمسیس در تریفلورالین از غلظتهای (g.L-1 337/0 و 675/0) معادل 108×01/1 سلول بر میلیلیتر ثبت شد. درصد افزایش جمعیت باکتری این غلظتها، نسبت به شاهد به ترتیب 92/20 و 14/16 بدست آمد. مقدار پارامتر e در اسیدیته 5/5 از ایمازتاپیر معادل g.L-1 1-10×03/1 و از تریفلورالین معادل g.L-1 93/2 بدست آمد که نشانگر مقدار علفکش لازم جهت 50% کاهش جمعیت باکتری می باشد. حداکثر جمعیت باکتری در اسیدیته 5/5 معادل 106×4/40 از تیمار شاهد و در اسیدیته 7 از غلظت 337/0 معادل 106×4/47 بدست آمد. نتیجهگیریاین پژوهش شواهد آماری مبنی بر تحریک رشد M. ciceri در برابر غلظتهای حداقلی ایمازتاپیر و تریفلورالین در شرایط خنثی را به صورت هورمسیس نشان داد اما در هر دو علفکش در شرایط اسیدی از مدل لگاریتم لجستیک پیروی کرد و در آن هورمسیس مشاهده نشد. به طور کلی با افزایش غلظت علفکشهای بکار برده شده در این آزمایش، رشد جمعیت باکتری M. ciceri کاهش یافت اما بسته به pH محیط کشت، روند واکنش باکتری متفاوت بود به طوریکه در اسیدیته خنثی در غلظتهای زیر غلظت کشنده، افزایش رشد جمعیت و پس از آن کاهش رشد اتقاق افتاد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.