مقایسه تبخیر-تعرق برآوردی چغندرقند با معادله پنمن مانتیث بر اساس داده های واقعی و محصولات GFS، ECMWF و MeteoBlue در منطقه جوین

در این پژوهش نیاز آبی گیاه چغندرقند بهاره در منطقه جوین با استفاده از پیش بینی های 5روزه مدل های هواشناسی ECMWF، GFS و MeteoBlue برآورد و با نیاز آبی محاسبه شده براساس اطلاعات ایستگاه هواشناسی جوین مقایسه شدند. بررسی ها در چهار سطح ارزیابی دقت مدل ها در پیش بینی 1.متغیرهای هواشناسی دخیل در رابطه پنمن-مانتیث، 2.دو جزء تابشی (ET_0^Rad) و همرفتی (ET_0^Adv) تبخیر-تعرق گیاه مرجع (ET_0)، 3. ET_0و 4. نیاز آبی چغندرقند بهاره انجام شد. مدل ها ET_0^Adv را کمتر و ET_0^Rad را بیشتر از مقدار واقعی برآورد می نمایند. به طوری که خطای اریب مدل های GFS، ECMWF و MeteoBlue در برآورد ET_0^Rad به ترتیب برابر 4/0- ،5/0-و2/0- میلی متر در روز و برای ET_0^Adv به ترتیب برابر 4/0، 5/0 و 7/0 میلی متر در روز به دست آمد. میانگین خطای مربعات (RMSE) این سه مدل برای ET_0^Rad به ترتیب 6/0، 7/0و7/0 میلی متر در روز و برای ET_0^Adv به ترتیب برابر 7/0، 7/0 و 9/0 میلی متر در روز محاسبه شد. رفتار متضاد خطاهای ET_0^Rad و ET_0^Adv سبب شد تا خطای اریب برآورد ET_0 توسط مدل ها به ترتیب برابر 03/0، 03/0- و 47/0 میلی متر در روز شود. نیازآبی چغندرقند بهاره در منطقه جوین 841 میلی متر در طول دوره رشد بر اساس روش فایو-پنمن-مانتیث محاسبه شد. مجموع خطای برآورد نیازآبی روزانه مدل های GFS، ECMWF و Meteoblue در طول دوره رشد به ترتیب برابر 65، 64 و 100 میلی متر بدست آمد. در نتیجه توصیه می شود برای پیش بینی نیاز آبی گیاه چغندرقند در منطقه جوین از بروندادهای مدل ECMWF استفاده شود.