بررسی حذف تتراسایکلین از پساب با استفاده از فناوری هیبریدی پلاسمای فیلم ریزان- زئولیت همنهشتی با نسبت Na2O/SiO2 متفاوت

در این تحقیق از راکتور هیبریدی پلاسمای فیلم ریزان نوع تخلیه مانع دی الکتریک، به همراه زیولیت همنهشتی برای حذف آلاینده دارویی تتراسایکلین از پساب ها استفاده شده است. سه نوع زیولیتبر اساس نسبت دی اکسید سدیم به دی اکسید سیلیکات 1، 2 و 3 با روش هیدروترمال، همنهشت شده است. تجزیه های طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR)، پراش پرتو ایکس (XRD) میکروسکوپ الکترونی (SEM)، تجزیه اندازه گیری سطح ویژه و طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDX) بر روی این زیولیت های همنهشتی انجام گرفته است. میزان حذف تتراسایکیلین از پساب در زمان60 دقیقه در راکتور هیبریدی طراحی شده، برای زیولیت همنهشتی با نسبت اکسید دی سدیم به دی اکسید سیلیکات 1، حدود 81 درصد بوده است. مشخص شد که این میزان حذف آلاینده، 55 درصد بیشتر از سامانه پلاسمای بدون زیولیت است. میزان درصد حذف COD بر اساس تست های انجام شده حدود 71 درصد بوده است. بر اساس نتایج مربوط به آزمایش های اثر گونه های فعال در حذف تتراسایکلین اثر رادیکال هیدروکسیل از رادیکال سوپر اکسید 12 درصد بیشتر بوده است. سازوکار پیشنهادی برای انجام واکنش اکسایش پیشرفته در حذف تتراسایکلین بحث و بررسی شده است.