بررسی رابطه مهارت های ارتباطی بر خشونت خانگی در زنان

مشکلات ارتباطی، موضوعی محوری در رویکردهای ارتباطی نسبت به خانواده است.این رویکردها، تعارض بین زوجین را نه در قالب مشکلات دو نفر، بلکه به عنوان یک رابطه ناکارآمد تحلیل می کنند. این مطالعه با هدف بررسی رابطه مهارت های ارتباطی با خشونت خانگی در زنان شهر یاسوج انجام گرفت.

این پژوهش توصیفی تحلیلی به روش پیمایش انجام گرفت. کلیه زنانی که طی6 ماه در سال 1398 به دلیل همسرآزاری به پزشکی قانونی شهرستان بویراحمد ارجاع داده شده بودند، به صورت تمام شماری مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور انجام پژوهش از پرسشنامه خشونت خانگی محسن تبریزی و پرسشنامه مهارت ارتباطی کویین دام استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS تحلیل شدند.

حاکی از آن است که میانگین خشونت خانگی در زنان بالاست(53/3). بیشترین میانگین برای متغیر خشونت کلامی(83/3) وکمترین میانگین مربوط به خشونت جنسی(56/2) است. میانگین مهارت های ارتباطی متوسط رو به بالاست (43/3) و با استناد به نتایج تحلیلی بین مهارت های ارتباطی و خشونت خانگی رابطه معکوس و بالایی وجود دارد. 4 مولفه مهارت گوش دادن، کنترل عاطفی، توانایی دریافت و ارسال پیام، ارتباط توام با قاطعیت هستند که به صورت معناداری خشونت خانگی را پیش بینی می کنند.

برخورداری زنان از مهارت های ارتباطی، می تواند در کاهش خشونت همسران علیه آنان موثر باشد.