بررسی تاثیر ساختار مالکیت در رفتار ریسک پذیری بانک ها

ساختار مالکیت از موضوعات مهم حاکمیت شرکتی است که می تواند از طریق اثرگذاری در انگیزه های مدیریتی در کارایی شرکت ها موثر باشد. هدف این پژوهش بررسی اثر نامتقارن ساختار مالکیت در رفتار ریسک پذیری بانک هاست. پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد الگوی رگرسیون انتقال هموار تابلویی و اطلاعات 21 بانک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران در دوره زمانی سال های 1390 تا 1398 صورت پذیرفته است. نتایج پژوهش بیانگر این است که تاثیرگذاری مالکان عمده در صنعت بانکداری بر ریسک پذیری بانک ها در دو رژیم متفاوت قابل بررسی است. در رژیم اول (سطح آستانه 23 درصد)، سهامداران عمده تاثیر مثبتی در ریسک پذیری بانک ها داشته و در رژیم دوم (بالاتر از 23 درصد) تاثیر منفی در ریسک پذیری بانک ها دارند. بنابراین، باتوجه به تاثیر نامتقارن حضور سهامداران عمده بر ریسک پذیری بانک ها، به کارگیری راهبردی های مناسب در تمرکز مالکیت می تواند یکی از راهکارهای بهبود مدیریت ریسک باشد.