کاربرد سطح فاز زمین ریخت در افزایش خلوص واحدهای نقشه خاک در رودیکرد ژئوپدولوژی

تفکیک صحیح واحدهای زمین نما گام مهمی در مدیریت منابع اراضی و خاک در جهت نیل به توسعه پایدار و حفظ محیط زیست است. بنابراین در این پژوهش کارایی نقشه های ژیوپدولوژی در سطح فاز زمین ریخت با هدف افزایش خلوص واحدهای نقشه، مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور پس از تفکیک و ترسیم واحدهای ژیومورفیک طبق ساختار پیشنهادی روش ژیوپدولوژی در سطح زمین ریخت، بزرگترین و گسترده ترین واحد نقشه با استفاده از ویژگی های مورفومتری و پوشش گیاهی به سطح فاز زمین ریخت تفکیک گردید. پس از حفر، تشریح و طبقه بندی 31 خاکرخ مطالعاتی، پراکندگی خاک های واقع شده در هر واحد نقشه فاز زمین ریخت با استفاده از احتمالات شرطی و شاخص های تنوع از جمله شاخص شانن، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به نرمال بودن توزیع شاخص تفرق شانن محاسبه شده، از آزمون آماری t به منظور بررسی معنی دار بودن تفاوت موجود بین واحدهای نقشه تفکیک شده، استفاده شد. نتایج حاصل از مطالعه نشان دهنده کاهش شاخص های تفرق و افزایش احتمالات شرطی در واحدهای فاز زمین ریخت در مقایسه با واحد زمین ریخت انتخابی بود. نتایج همچنان نشان داد استفاده از ویژگی پوشش گیاهی نسبت به سایر ویژگی های محیطی در تفکیک واحدهای فاز زمین ریخت و ارایه واحدهای نقشه های همگن موثر بوده است. به طوری که حداکثر احتمال مشاهده خاک های غالب منطقه مطالعاتی از 25/32 درصد در واحد زمین ریخت به 63/52، 75 و 50/87 درصد در واحدهای نقشه فاز زمین ریخت افزایش و شاخص تفرق شانن نیز از 59/1 در واحد زمین ریخت به 36/1، 56/0 و 37/0 در واحدهای نقشه فاز زمین ریخت کاهش پیدا کرده است. استفاده از سایر ویژگی های محیطی جهت افزایش خلوص واحدهای نقشه فاز زمین ریخت در مطالعات آتی پیشنهاد می گردد.