تاثیر پارامتر های حرکتی پرداخت کاری به روش سایشی مغناطیسی بر روی سطح محدب و مقعر آلومنیوم آلیاژی

در فرآیند پرداخت کاری با ذرات ساینده مغناطیسی، پارامترهای متعددی بر صافی سطح نهایی قطعه تاثیر گذارند. این پارامترها شامل ویژگی های مربوط به شرایط ماشین-کاری، خصوصیات قطعه کار و یا ویژگی های پودر ساینده هستند. مقاله حاضر،به تاثیر پارامتر های حرکتی فرآیندMAF، بر سطح محدب و مقعر آلومنیوم آلیاژی بصورت تجربی، پرداخته است. این پارامتر ها شامل سرعت دورانی، سرعت خطی، فاصله برس ساینده تا قطعه کار (گپ)، چگالی شار مغناطیسی و زاویه انحنا می باشد. برای این منظور از آهنربای سر کروی استفاده شده و پودر مورد استفاده از روش آلیاژ سازی مکانیکی تهیه شده است. همچنین، از استراتژی حرکتی رستر صفر درجه دو طرفه برای مسیر حرکت ابزار، استفاده شده است. طراحی آزمایش با استفاده از نرم افزار مینی تب انجام شد. با توجه به نتایج آنالیز واریانس، مشخص شد که تمامی فاکتورهای اصلی و یا تداخل آن ها موثر می باشند. همچنین، تغییرات زبری بر سطح محدب بیشتر از سطح مقعر می باشد. در سطح محدب با افزایش زاویه انحنا، تغییرات زبری کاهش پیدا می کند. بر سطح محدب قطعه کار با افزایش چگالی شار مغناطیسی، افزایش تغییرات زبری سطح رخ داده است، در حالی که در سطح مقعر با گذشت از چگالی شار مغناطیسی 53/0 تسلا، توقف در پیشرفت تغییرات زبری رخ می دهد. نحوه تاثیر سرعت پیشروی در سطح محدب و مقعر قطعه کار یکسان می باشد و با افزایش سرعت دورانی از 125 تا 2000 (دور بر دقیقه)، تغییرات زبری سطح مقعر قطعه کار 57درصد، افزایش می یابد.