مطالعه تطبیقی موزه ایران باستان و موزه بابل و نقش آنها در ارتقاء آگاهی کودکان برای حفاظت از آثار تاریخی با رویکرد تربیتی

موزه های سراسر جهان، بخشی از هویت هر کشوری را در عرصه های هنری، علمی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مشخص می کنند. حفاظت و نگهداری از آثار تاریخی، امری کاملا ضروری است؛ چون، آثاری که توسط گذشتگان ، طی سالیان متمادی، خلق شده و تکامل بخشیده شده است، زیربنای آینده ی انسان ها را تشکیل می دهد؛ بطوریکه عمده وظایف نسل های مختلف؛ چون، پیشینیان، حفاظت و شناخت اساسی آثار تاریخی و در نظرگرفتن مکان مناسب برای چنین آثار می باشد. در این مقاله سعی شده است که شباهت ها و تفاوت های عملکرد موزه بابل و موزه ایران باستان مطالعه شود. پژوهش به روش توصیفی تطبیقی در جهت نقش موزه در ارتقاء آگاهی کودکان برای حفاظت و نگهداری آثار تاریخی، از طریق گردآوری اطلاعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی صورت گرفته است. اهداف تحقیق حاضر بر این است که با ارایه ی طرح نوین، هم آثار تاریخی را برای کودکان، با مفهوم نموده و هم با آموزش های لازم، آنها را در حفاظت آثار باستانی، ترغیب و تشویق کرده تا این آموزش ها در ذهن آنها ریشه دوانیده و در افکار، رفتار، کردار و اعمالشان متبلور گردیده و در انتقال دانست خود به نسل های بعدی مبادرت ورزیده تا دنیا را جایی برای بهتر زیستن در سایه ی میراث، هویت و فرهنگ خود، توام با صلح جهانی تبدیل کنند. منظور از کودکان عبارتند از: گروه سنی ب (سال های آغاز دبستان- کلاس های اول، دوم و سوم) و گروه سنی ج (تا پایان دبستان- کلاسهای چهارم، پنجم و ششم).