مقایسه بین چهار روش استفاده از لیگاشور، التراسوند، خونبندی دو قطبی و لیگاتور در جراحی لاپاروسکوپی برداشت تخمدان در سگ

برداشت تخمدان به روش لاپاروسکوپی یکی از روش های معمول عقیم سازی سگ های جوان محسوب می شود. با توجه به وجود روش های مختلف برای خونبندی عروق پایه تخمدان، مطالعه حاضر به منظور معرفی روشی آسان، سریع و در عین حال ایمن و با حداقل عوارض جانبی و آسیب به بیمار انجام شده است.

9 قلاده سگ در سه گروه 2 تایی (گروه های لیگاشور، التراسوند و لیگاتور) و یک گروه سه تایی (خونبند دوقطبی)، تقسیم شدند. شاخص هایی چون زمان جراحی، مجموع زمان خونبندی تخمدان ها و وجود یا عدم وجود خونریزی حین جراحی لحاظ شد. یک روز و هفت روز بعد از عمل با التراسونوگرافی محوطه شکمی بررسی شد. و در روز هفتم ارزیابی های کالبد گشایی بین گروه ها به صورت ماکروسکوپیک (وجود چسبندگی، آسیب حرارتی به بافت ها و سایر موارد غیر طبیعی مرتبط به روش خونبندی) و میکروسکوپیک (ارزیابی آسیب حرارتی به انتهای شاخ رحم) انجام شد.

مدت زمان جراحی در دو روش استفاده از لیگاشور و التراسوند به طرز معنی داری از خونبند دوقطبی کمتر بود (P<0.05). کمترین میزان چسبندگی به ترتیب برای گروه التراسوند و لیگاشور (بدون تفاوت معنی دار) بود که به طرز معنی داری کمتر از گروه خونبند دو قطبی بود(P<0.05). بررسی های میکروسکوپیک شاخ رحم آسیب حرارتی شدید در گروه لیگاشور و خونبند دوقطبی را در مقایسه با التراسوند نشان داد(P<0.05).

استفاده از اسکالپل التراسوند در جراحی برداشت تخمدان به روش لاپاروسکوپی در قیاس با سایر روش ها به دلیل آسیب حرارتی حداقلی به بافت های مجاور و کاهش میزان چسبندگی توصیه می گردد.