بهینه سازی مصرف آب در مدیریت کم آبیاری در شرایط وقوع بارش در استان مازندران

در این تحقیق ارزیابی اقتصادی کم آبیاری پرتقال تامسون با در نظر گرفتن دو سناریو به عنوان عمق آب کاربردی شامل 1-فقط آب آبیاری و 2- آب آبیاری و بارش در شهرستان ساری انجام شد. توابع تولید و هزینه در دو حالت محدودیت آب و زمین و به روش English محاسبه شدند. این توابع در دو نوع مدیریت آبیاری شامل بدون دور آبیاری و دور آبیاری 4 روز به دست آمدند. تابع هدف با استفاده از تحلیل های ریاضی و بر اساس حصول بیشترین درآمد خالص انجام شد. نتایج نشان داد که در صورت وقوع بارش، توابع تولید و هزینه باید با لحاظ مجموع مقدار بارش و آب آبیاری به عنوان آب کاربردی تعیین گردند. همچنین در صورت عدم وجود محدودیت آب، بیشترین درآمد خالص از واحد سطح، از عمق آب کاربردی در حالت عملکرد بیشینه (Wm) به دست آمد که 4/277 و 6/315 میلی متر برای بدون دور آبیاری و دور آبیاری 4 روز می باشد. میزان عملکرد نیز در این حالت 3/51 و 4/57 تن در هکتار بود. در صورت محدودیت آب (Ww)، عمق بهینه به ترتیب 6/257 و 9/287 میلی متر می باشد که موجب ذخیره بیش از 26% آب آبیاری می شود. در این حالت اگر محدودیت زمین هم باشد، باعث کاهش 3/3 و 1/4 درصدی درآمد خالص از واحد سطح می شود. اگرچه درآمد از واحد آب مصرفی 2/4 و 1/5 درصد افزایش می یابد. اما اگر محدودیت زمین نباشد، با آبیاری معادل آبیاری کامل، 5/7 و 2/9 درصد درآمد خالص از واحد سطح افزایش می یابد. این حالت بیشترین درآمد خالص از واحد آب مصرفی را نیز حاصل می نماید. بر اساس نتایج این تحقیق، رعایت یک برنامه آبیاری باعث افزایش 12% عملکرد می گردد که اگر با کم آبیاری همراه باشد، علاوه بر آن 5% افزایش درآمد نیز حاصل می گردد.