تحلیل روند مشخصه های بارش سالانه و فصلی در ناحیه رویشی هیرکانی

این پژوهش با هدف تحلیل روند مشخصه های بارش ناحیه رویشی هیرکانی طی دوره سی و سه ساله (2019-1987 یا 1398-1366شمسی) انجام شد. بارش سالانه، فصلی و نیز در دوره های یازده ساله (اول (1997-1987)، دوم (2008-1997) و سوم (2019-2008))، هشت ایستگاه هواشناسی همدیدبانی آستارا، رشت، انزلی، رامسر، نوشهر، بابلسر، قایم شهر و گرگان تجزیه تحلیل شدند. آزمون ناپارامتری من کندال، جهت بررسی روند بارش استفاده شد. در ناحیه هیرکانی، میانگین بارش سالیانه، 1143 میلی-متر، بیشترین در انزلی (1694 میلی متر) و کمترین در گرگان (529 میلی متر) ثبت شد. آزمون من کندال، روند بارش سالیانه را در ایستگاه ها و در کل ناحیه رویشی، معنی دار نشان نداد (مقدار آماره من کندال: 32/0). بارش در دوره های یازده ساله نیز تفاوت ناچیزی داشت (1140 میلی متر در دوره اول در مقابل 1146 و 1142 میلی متر برای دوره های دوم و سوم). بارش و تعداد رخداد سالیانه، همبستگی مثبت و معنی داری را در کلیه ایستگاه ها نشان دادند (میانگین ضریب همبستگی در ایستگاه ها: 58/0). میانگین تعداد رخدادهای بارش سالیانه، 118 رخداد با میانگین اندازه 5/9 میلی متر ثبت شد. اندازه رخداد بارش در دوره اخیر، حدود 5/0 میلی متر (5 درصد) افزایش نشان داد. در ناحیه هیرکانی، 21 درصد از مقدار بارش سالیانه در طبقه <10 میلی متر و 31 درصد، در طبقه >40 میلی متر ثبت شد. 34 درصد از بارش سالیانه (383 میلی متر) در نیمه اول سال و بیشترین بارش فصلی در پاییز (43 درصد از بارش سالیانه) رخ داد. جوامع گیاهی، اکوسیستم های جنگلی و نیز فعالیت های کشاورزی در ناحیه رویشی هیرکانی، بشدت متاثر از تغییرات بارش هستند.