تاثیر مصاحبه انگیزشی بر وسوسه و عود مصرف بیماران تحت درمان با بوپرنورفین

سوءمصرف مواد مخدر یکی از معضلات جهانی است و با وجود اثربخشی روش های درمانی با گذشت زمان اغلب عودهای متعددی از سوی برخی بیماران تجربه می شود.

هدف این مطالعه بررسی تاثیر مصاحبه انگیزشی بر وسوسه و عود مصرف بیماران تحت درمان با بوپرنورفین مراجعه کننده به کلینیک های ترک اعتیاد بود.

نوع پژوهش کاربردی و به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود ، جامعه مورد مطالعه بیماران تحت درمان با بوپرنورفین مراجعه کننده به کلینیک های ترک اعتیاد شهرستان مریوان در سال 1399 بودند. در این مطالعه با روش نمونه گیری تصادفی تعداد 42 نفر انتخاب شدند و به دو گروه 21 نفره مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه وسوسه مصرف مواد پس از ترک، پرسشنامه پیش بینی بازگشت به همراه آزمون های آزمایشگاهی بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار STATA نسخه 12 و SPSS نسخه 25 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی آزمون های ویلکاکسون، من ویتنی و کای دو پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج یافته ها نشان داد که گروه های مداخله و کنترل از لحاظ آماری همگن بودند. قبل از مداخله میانگین نمره ی وسوسه برابر 11/31±74/42 و عود مصرف برابر 7/80±121/80 بود که پس از مداخله میانگین نمره ی وسوسه به 9/15±51/33 و عود مصرف به 10/62±108/76 کاهش یافته بود؛ بنابراین بین گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (0/001<p).

یافته ها نشان داد مصاحبه انگیزشی بر میزان وسوسه و عود بیماران موثر بود؛ بنابراین طراحی و استفاده از مصاحبه انگیزشی برای ارایه دهندگان مراقبت در بخش های روان و ترک اعتیاد در کنار سایر درمان های ترک اعتیاد توصیه می شود.