ارزیابی شبه سنج های کرنش و آهنگ کرنش با استفاده از فن ردگیری-اسپیکل اکوکاردیوگرافی دو- بعدی در بیماران مبتلا به تنگی شریان کرونر

هدف این مطالعه اندازه گیری کرنش با استفاده از ردیابی اسپیکل اکوکاردیوگرافی در بیماران مبتلا به تنگی شریان کرونری برای ارزیابی عملکرد بطن چپ بود. 82 فرد مشکوک به درد قفسه سینه (میانگین سنی 9±57 سال، مرد) قبل از مراجعه به آنژیوگرافی تحت اکوکاردیوگرافی دو- بعدی قرار گرفتند. شبه سنج های معمول اکوکاردیوگرافیک برای ارزیابی عملکرد بطن چپ مورد استفاده قرار گرفتند. کرنش طولی به همراه آهنگ کرنش آن و هم چنین کرنش محیطی به همراه آهنگ کرنش آن با استفاده از فن ردیابی اسپیکل اکوکاردیوگرافی برآورد شد. با توجه به نتایج آنژیوگرافی 60 مورد از افراد مراجعه کننده در گروه بیماران مبتلا به تنگی شریان کرونری و 22 نفر در گروه افراد سالم تقسیم بندی شدند. کاهش قابل توجهی در مقادیر کرنش طولی و محیطی بیماران مبتلا به تنگی نسبت به افراد سالم وجود داشت (کرنش طولی بیماران 2/4±16/2- در برابر گروه سالم 2/1±19/5- و کرنش محیطی بیماران 2/5±17/6- در برابر گروه سالم 4/8±22/3-) (عدد پی کم تر از 0/05). تحلیل تشخیص حاصل از شبه سنج های کرنش طولی و محیطی به ترتیب با مقادیر 78 درصد و 83 درصد بالاترین حساسیت را نشان دادند. شبه سنج های آهنگ کرنش طولی و محیطی به ترتیب با حساسیت 72 درصد و 75 درصد گزارش گردید. ردیابی اسپیکل به عنوان یک روش غیرتهاجمی برای محاسبه کرنش و آهنگ کرنش در تشخیص اولیه اختلال در عملکرد بطن چپ در بیماران مبتلا به تنگی شریان کرونری معرفی شد.