تبیین قلمرو فقهی عزاداری (به مثابه روش تربیتی)

تبیین قلمرو فقهی عزاداری (به مثابه روش تربیتی) این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی و به منظور بررسی قلمرو فقهی عزاداری، به مثابه یک روش تربیتی، انجام شده است. یافته ها نشان می دهد با این که اندوه و عزاداری برای معصومین؟عهم؟ و همچنین متوفی از اهمیت تربیتی و روانی زیادی برخوردار است، در مورد قلمرو و حد و مرز آن از منظر فقه اسلامی اختلاف نظر وجود دارد. برخی بر کراهت مطلق یا حرمت بیش از سه روز، و برخی دیگر بر جواز تاکید می ورزند. قایلان به جواز نیز در عدم تحدید زمانی و تحدید تا سه روز، متفاوت اند. نظر اهل سنت نیز در این مورد مختلف است. بااین همه، اندوه و عزاداری برای معصومین؟عهم؟ و همچنین برای شوهر متوفا استثناست. عزاداری برای معصومین؟عهم؟ همیشه امری مقدس و ارزشمند است؛ زیرا در مراسم عزا و بزرگداشت ایشان، احیای امر اهل بیت (عهم)، بیان فضایل و سیره آنان مطرح می شود. همچنین عزاداری زن برای شوهر، براساس قرآن و سنت، چهار ماه و ده روز، به عنوان عده وفات، واجب است.