وظایف نگرشی زوجین نسبت به هم، از منظر فقه تربیتی

فقه تربیتی، عهده دار وظایف جوارحی و جوانحی مکلفان در حیطه های تربیتی است. از وظایف تربیتی جوانحی، وظایف نگرشی است. مسئله این پژوهش، تبیین وظایف نگرشی تربیتی زوجین نسبت به هم، از منظر فقه است که با روش توصیف و تفسیر تربیتی از آیات و روایات، استنباط شده است. نتایج تحقیق عبارت اند از: الف) فقها، به جامعیت احکام دین و گستره فقه اذعان دارند؛ ب) فطرت مبنای وظایف شرعی است؛ ج) فطرت مشترک زوجین، مبنای وظایف تربیتی است؛ د) اسلام به مسیولیت ها و تعاملات زوجین نگاه تربیتی دارد؛ ه) در فقه تربیتی برای هر سه دسته، وظایف نگرشی، عاطفی و عملکردی، تعیین تکلیف می شود.مهم ترین وظایف نگرشی تربیتی همسران نسبت به یکدیگر عبارت اند از: 1. نگرش انسانی به هم، 2. مثبت نگری و حسن ظن، 3. نگرش نعمتی کرامتی، 4. نگرش آرامشی، انسی و مصونیتی به همسر، 5. نگرش همیاری زوجین به هم در زندگی دنیا و آخرت، 6. نگرش معنوی به روابط جنسی زن و شوهر.