تحلیلی بر سیاست های تعاملی دولت و مردم برای پیشگیری از جرایم شهری

پیشگیری از جرایم همواره برای پلیس در درجه نخست بوده و عمدتا تلاش ها بر پیشگیری مقدم بر مبارزه در این سازمان امنیتی است. از آنجایی که دامنه انحرافات و بزهکاری در جامعه شهری بسیار زیاد و در مواردی هم به حالت بحرانی رسیده لذا لازم است تا نهادهایی غیر از پلیس در مشارکتی فعالانه با پلیس به منظور هم افزایی در راستای پیشگیری از جرایم شهری با پلیس همراستا و هم جهت شوند. بر همین اساس هدف این پژوهش تحلیلی بر سیاست های تعاملی دولت و مردم برای پیشگیری از جرایم شهری است.

 باتوجه به ماهیت موضوع، پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و به لحاظ گردآوری اطلاعات به روش اسنادی و از طریق مطالعه قوانین و منابع معتبر انجام شده و اطلاعات به دست آمده به صورت توصیفی- تحلیلی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است.

از آنجایی که عملکرد پلیس بسیار گسترده تر از کنترل و پیشگیری از جرم است، بنابراین لازم و ضروری به نظر می رسد که با استفاده از راهبردهای مشارکت جویانه در قالب فعالیت های پیشگیری اجتماعی و کنترل محیطی سیاست های تعاملی دولت و مردم به منظور پیشگیری از جرم شناسایی و معرفی شوند. در نتیجه سیاست های تعاملی دولت و مردم برای پیشگیری از جرایم شهری می تواند شامل؛ پنج مولفه مهم تعامل بین دولت محلی و پلیس برای پیشگیری از جرایم شهری، وجود داوطلبان به عنوان پلیس های کمکی، خدمات پلیس خصوصی، استفاده از برون سپاری خدمات پلیس و مدیریت کنترل محیطی باشد.