نمود اثر مودهای بالاتر در عملکرد لرزه ای اسکلت های قاب صلب میان مرتبه با رویکرد تحلیلی پوش اور مودال

در این پژوهش ویژگی های رفتار غیرخطی دو سازه میان مرتبه با اسکلت قاب صلب دسته شده1 و قاب صلب ترکیبی مورد بررسی قرار گرفته و عملکرد لرزه ای آنها با تاکید بر اثر مودهای بالاتر مقایسه شده است. برای دستیابی به این هدف، مجموعه ای از رکوردهای حوزه نزدیک با در نظر گرفتن خصوصیات آنها برای انجام تحلیل های غیرخطی تاریخچه زمانی2، به منظور بررسی پاسخ لرزه ای انتخاب شدند. پارامترهای عملکرد لرزه ای هر یک از سازه های مطالعاتی، مانند بیشینه تغییرمکان جانبی، شتاب مطلق و تاریخچه زمانی دریفت طبقات با دقت ارزیابی شده اند. بر اساس نتایج این تحقیق ملاحظه گردید که ساختار تغییرات پارامترهای پاسخ لرزه ای، بستگی مستقیم به حضور اسپایک های پرانرژی شتاب و ماهیت موج گونه رکورد زلزله دارد. همچنین دانسته شد که نمود متفاوت پالس های سرعت می تواند تاثیر ویژه ای در نیاز دریفت سازه داشته باشد. تمرکز دریفت در قسمت های بالایی سازه قاب صلب دسته شده نسبت به سازه قاب صلب ترکیبی، قابل توجه تر است. با توسعه مفاهیم طراحی لرزه ای و ابزارهای محاسباتی، روش تحلیل استاتیکی غیرخطی بار افزون یا پوش آور3 بر اساس سادگی، سرعت انجام و سهولت تفسیر نتایج در مقایسه با روش تحلیل دینامیکی غیرخطی، مورد توجه می باشد. در این مقاله کارایی روش تحلیل استاتیکی غیرخطی بار افزون مودی یا پوش آور مودی4 بر روی هر دو سازه مطالعاتی فوق بررسی شده است. بررسی ها شامل مطالعه اندازه و دامنه تغییرات پارامترهای اصلی پاسخ لرزه ای سازه های مطالعاتی، حاصل از روش تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی و روش استاتیکی غیرخطی پوش آور مودی می باشد. نتایج این تحقیق مبین آن است که خطای روش MPA که مقادیر آن در تراز طبقات مختلف نیز متفاوت است، با توجه به تعداد مودهای ارتعاشی لحاظ شده، نوع پاسخ مورد نظر و نوع ساختار مقاوم لرزه ای تغییر می کند.