استفاده از رویکرد شبکه بیزین جهت پیش بینی سطح آب زیرزمینی (مطالعه موردی: آبخوان قزوین)

استفاده بی رویه از منابع آب زیرزمینی سبب شده تا وضعیت آبخوان ها در شرایط بحرانی قرار گیرد. این مطالعه به ارایه یک چارچوب در استفاده از شبکه بیزین در برآورد سطح آب زیرزمینی و تحلیل هیدروگراف آبخوان می پردازد. یک دوره آماری 10 ساله، 8 سال جهت آموزش و 2 سال جهت صحت سنجی مدل، استفاده شد. مدل شبکه بیزین در سه حالت صریح، خوشه بندی و حالت با تاخیر دو و سه ماهه اجرا و مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج شبیه سازی در حالت صریح نشان داد که بیشتر چاه های مشاهده ای دارای همبستگی مناسبی بین سطح آب زیرزمینی شبیه سازی شده و مشاهداتی می باشد. نتایج حالت خوشه بندی نسبت به حالت صریح دارای دقت کمتری بود. در حالت سوم، تاخیر دو و سه ماهه جهت شبیه سازی استفاده شد. در این حالت نتایج نشان داد که میزان همبستگی بین سطح آب زیرزمینی مشاهده شده و شبیه سازی شده کاهش یافته است به گونه ای که در تاخیر زمانی یک ماهه، ریشه میانگین مجذور مربعات خطا برابر 1.87 متر، در حالت با تاخیر دو ماهه 3.76 متر و در حالت سه ماهه برابر 6.42 متر است. بنابراین، تاخیر زمانی یک ماهه جهت شبیه سازی ها انتخاب گردید و به منظور ارزیابی و برآورد تغییرات کل آبخوان از هیدروگراف آبخوان استفاده شد که نتایج حاکی از دقت مناسب نتایج برای کل آبخوان می باشد.