الگویی برای مدیریت ریسک های بخش تدارکات پروژه های بین المللی شرکت های ایرانی (پروژه های موردی سیمان سوریه و سیمان ونزوئلا)

وجود محدودیت در بازارهای داخلی و فرصت های بالقوه در بازارهای بین المللی، باعث شده است که شرکت های ایرانی، درصدد جذب این فرصت ها باشند. علی رغم جذابیت اولیه، پروژه های برون مرزی شامل سطوح بالایی از چالش ها و ریسک ها می باشند که تکمیل موفق این پروژه ها را برای پیمانکاران دشوار می سازد. از طرفی می توان با استفاده از ابزارهای مدیریت ریسک پروژه و با ارزیابی و برنامه ریزی مناسب و به موقع، زیان های مالی، زمانی و فنی را کاهش داده و سودآوری را در پروژه ها افزایش داد. از طرفی بیشتر مشکلات شرکت های ایرانی در اجرای پروژه های برون مرزی، مشابه بوده و می توان فهرستی از این چالش ها و ریسک های محتمل در این نوع پروژه ها را با استفاده از تجارب پروژه های پیشین و نظرات متخصصین بدست آورد. از همین رو از آنجا که مدیریت تدارکات یک از چالش برانگیزترین بخش های پروژه-های بین المللی است، در این پژوهش ابتدا با جمع آوری نقطه نظرات متخصصین و بررسی دو نمونه ی موردی، با استفاده از قواعد دلفی، سعی بر شناسایی عوامل تاثیرگذار در پروژه های برون مرزی شد. سپس ریسک ها بر اساس نوع اثرگذاری آن ها بر حوزه تدارکات و بر اساس فازهای پروژه اولویت بندی و دسته بندی شدند؛ در ادامه نیز به مهمترین ریسک ها پاسخ داده شد و در نهایت الگویی جهت پیاده سازی مدیریت ریسک برای بخش تدارکات پروژهای بین المللی پیشنهاد داده شد. نتایج بیانگر این است که، ریسک های مالی بیشترین فراوانی ریسک را به خود اختصاص داده و ریسک های موجود در فاز اجرا، بیشترین فراوانی را نسبت به ریسک فازهای دیگر پروژه داشته است. همچنین ریسک های مستقیم بیشترین تاثیر را در تدارکات پروژه های بین المللی دارند.