ارزیابی پروژه ی محرک توسعه در باز آفرینی بافت فرسوده میدان امام علی (ع) شهر اصفهان

پروژه های محرک توسعه به عنوان بسترهایی هستند که بازآفرینی شهری می تواند در قالب آن ها به تجدید حیات بافت بپردازد. اجرای این پروژه ها ضمن ایجاد سرزندگی کارکردی-اجتماعی و باززنده سازی هویت و میراث شهری، باعث تقویت ساختارهای اقتصادی و جلب سرمایه های زیاد در محدوده بافت های فرسوده شهری می شود. برای این منظور در این پژوهش به بررسی و ارزیابی پروژه ی محرک توسعه میدان امام علی (ع) در شهر اصفهان پرداخته شده است. روش پژوهش در چهارچوب دیدگاه اثبات گرایی و با رویکرد استقرایی به صورت توصیفی-تحلیلی و کاربردی است. روش جمع آوری داده ها به صورت کتابخانه ای و میدانی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارشناسان مدیریت شهری محدوده مورد مطالعه و ساکنان، کسبه ها و سایر افراد عبوری محدوده امام علی (ع) و حجم نمونه به تعداد 266 نفر برای شهروندان و 30 نفر برای کارشناسان در نظر گرفته شده است. روش تجزیه و تحلیل داده ها شامل تحلیل عاملی تاییدی، پارامتر مرکزی میانگین و آزمون T-Test است. نتایج حاصل نشان داد که الگوی ارزیابی پروژه های محرک توسعه از پنج بعد تشکیل شده است. این ابعاد شامل عوامل اجتماعی، اقتصادی، کالبدی، زیست محیطی و شاخص های پایداری فضایی است. همچنین نتایج تحلیل کارشناسان و خبرگان نشان داد که الگوی مورد نظر دارای اعتبار بوده و هر کدام از بارهای عاملی نشان دهنده ی اعتبار بالای مولفه های پنج گانه است. همچنین تحلیل نظرات ساکنان نشان داد که پروژه محرک توسعه میدان امام علی (ع) از نظر عوامل اجتماعی و کالبدی به ترتیب با میانگین های 3.65 و 3.37  تا حدودی تاثیر مثبت گذاشته است؛ اما تاثیر آن بر سایر ابعاد بازآفرینی به خصوص متغیرهای اقتصادی و زیست محیطی کمتر بوده است.