اثربخشی روان درمانی وجودی آنلاین بر نگرش به زندگی و آشفتگی های مرتبط با مرگ در بیماران بهبودیافته کووید 19

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی روان‌درمانی وجودی آنلاین بر نگرش به زندگی و آشفتگی‌های مرتبط با مرگ در بیماران بهبودیافته کووید‌‌‌19 انجام پذیرفت. طرح پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون‌پس‌آزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری را تمام بیماران بهبودیافته کووید‌‌‌19 شهر ارومیه در سال 1399 تشکیل می‌داد. حجم نمونه آماری 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) بود که به‌روش نمونه‌گیری دردسترس گزینش و در دو گروه کنترل و آزمایش جای‌دهی شدند. گروه آزمایش به‌صورت گروهی 10 جلسه 90دقیقه‌ای روان‌درمانی وجودی آنلاین دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای نداشتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های نگرش زندگی (ریکر، 1992)، افسردگی مرگ ( تمپلر و همکاران، 1990) و وسواس مرگ (عبدالخالق، 1998) استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، آزمون تحلیل کوواریانس تک‌متغیره استفاده شد. براساس نتایج، میانگین نگرش زندگی در گروه آزمایش، پس از مداخله در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معناداری افزایش (001/0P<) و میانگین افسردگی مرگ و وسواس مرگ کاهش پیدا کرده است (001/0P<). بنابر نتایج، روان‌درمانی وجودی می‌تواند موجب بهبود نگرش به زندگی و کاهش میزان آشفتگی‌های مرتبط با مرگ در بیماران بهبودیافته کووید‌‌19 شود.