واکنش برخی صفات فیزیولوژیکی ارقام ذرت به تنش شوری

تنش شوری یکی از مهمترین تنش های محیطی است که بسیاری از فرآیندهای رشدی، تغذیه ای، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهان را تحت تاثیر قرار می دهد.

به منظور بررسی پاسخ وزن تر گیاهچه ، مواد اسمولیتی، غلظت رنگدانه های کلروفیل، میزان رطوبت نسبی برگ (RWC) و مقدار سدیم و پتاسیم در ارقام ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان در سال 1399 اجرا شد. فاکتور اول سه سطح شوری شامل صفر، 100 و 200 میلی مولار سدیم کلرید و فاکتور دوم شش رقم ذرت شامل SC647، TWC647، SC704، SC705، SC706 و SC715 بودند.

نتایج حاصل نشان داد که با افزایش سطوح مختلف شوری وزن تر گیاهچه ها، RWC و غلظت رنگدانه های کلروفیل به طور معنی دار کاهش یافت و با افزایش سطوح مختلف شوری غلظت پرولین، گلایسین بتایین و مقدار سدیم و پتاسیم افزایش معنی داری نشان داد. بین ارقام مختلف ذرت از نظر صفات وزن تر گیاهچه ها، مواد اسمولیتی، غلظت رنگدانه های کلروفیل، RWC و مقدار سدیم و پتاسیم اختلاف معنی دار مشاهده شد. تنش شوری 100 و 200 میلی مولار سدیم کلرید نسبت به شرایط عادی به ترتیب حدود 10 و 18 درصد سبب کاهش وزن تر گیاهچه های ذرت شد. نسبت به شرایط عادی همبستگی بین صفات نشان داد که بین وزن تر گیاهچه و نسبت سدیم به پتاسیم (Na+/K+) ارتباط مثبت و معنی دار وجود داشت همچین بین مواد اسمولیتی، مقدار رنگدانه های کلروفیل و غلظت سدیم و پتاسیم ارتباط مثبت و معنی دار مشاهده شد. رقم تری وی کراس TWC647 با بیشترین وزن تر، غلظت پتاسیم و مواد اسمولیتی متحمل به تنش شوری شناسایی شد.

براساس نتایج حاصل، ارقام متحمل به تنش شوری از طریق افزایش میزان مواد اسمولیتی و تنظیم تعادل بین یون های سدیم و پتاسیم می توانند تنش شوری القاء شده در گیاه ذرت را تحمل کنند.