ارتباط بین پروتروژن اسکلتی و تمایل لبیولینگوالی دندان ها با ضخامت استخوان آلوئولار قدامی در تصاویر

ارزیابی ضخامت استخوان آلویولار، برای جایگذاری مناسب ایمپلنت و ساپورت و زیبایی بافت نرم اطراف رستوریشن‌های ایمپلنتی بسیار مهم است. هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط بین پروتروژن اسکلتی فکین و تمایل لبیولینگوالی دندان‌ها با ضخامت استخوان آلویولار ناحیه‌ی قدامی ماگزیلا و مندیبل با استفاده از توموگرافی کامپیوتری اشعه‌ی مخروطی (Computed beam computed tomography) CBCT بود.

در این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی، از 100 بیمار مراجعه‌کننده به بخش رادیولوژی دانشکده‌ی دندان‌پزشکی تبریز که جهت جایگذاری ایمپلنت بین سال‌های 1392 تا 1394 اقدام کرده بودند، تصویر توموگرافی کامپیوتری اشعه‌ی مخروطی تهیه شد. پروتروژن ماگزیلا و مندیبل با اندازه‌گیری زوایای SNA و SNB و تمایل لبیولینگوالی دندان‌های قدامی ماگزیلا و مندیبل با اندازه‌گیری زوایای U1-NA و L1-NB تعیین گردید. ضخامت استخوان باکال در 3 میلی‌متر زیر (A) CEJ (Chemical engineering journal)، قسمت میانی ریشه (B) و آپکس (C) اندازه‌گیری شد. آنالیز داده‌ها با روش‌های آمار توصیفی و ضریب همبستگی Pearson در سطح معنی‌داری 0/05 > p value به دست آمد.

میانگین ضخامت استخوان در سطح C، بیشتر و در سطح A، کمتر از دو سطح دیگر بود. بین میانگین ضخامت استخوان ماگزیلا و SNA (به جز ناحیه‌ی B کانین) ارتباط آماری معنی‌داری وجود نداشت (0/05 < p value). بین میانگین ضخامت ماگزیلا و U1-NA و همچنین میانگین ضخامت مندیبل و SNB و L1-NB ارتباط آماری معنی‌داری وجود ندارد (0/05 < p value).

ارتباط آماری بین پروتروژن ماگزیلا و مندیبل و تمایل لبیولینگوالی دندان‌های قدامی و ضخامت استخوان آلویولار وجود نداشت