مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات شکمی و همسترینگ در زنان دارای کمردرد طی وضعیت های مختلف بلند کردن بار

کمردرد یکی از شایع ترین معضلات بهداشتی جوامع مختلف دنیا بویژه درکشورهای صنعتی است. هدف از این تحقیق مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات شکمی و همسترینگ در زنان دارای کمردرد طی وضعیت های مختلف بلند کردن بار بود.  

مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و آزمایشگاهی انجام شد. نمونه آماری شامل 10 زن دارای کمردرد و 10 زن سالم بودند با استفاده از سیستم EMG 16 کاناله و الکترود سطحی فعالیت الکترومایورافی عضلات سمت راست (راست شکمی، مورب داخلی، مورب خارجی، و دو سررانی و نیم وتری) درطی بلند کردن بار با سه روش اسکات و استوپ و فری استایل ثبت شد. تحلیل داده‏ها با  نرم افزار SPSS آزمونهای آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری و تی مستقل در سطح معنی داری (P≤0.05) انجام شد.   

در مرحله بالا بردن بار عضله مورب داخلی افراد سالم در تکنیک اسکات فعالیت بیشتری نسبت به فری و استوپ داشت و عضله نیم وتری افراد بیمار در تکنیک فری فعالیت کمتری نسبت به اسکات داشت اما در مرحله پایین آوردن بار عضلات نیم وتری افراد بیمارکمردردی در تکنیک فری استایل فعالیت بیشتری نشان داد. 

در پژوهش حاضر روش فری استایل در بیماران مبتلا به دردکمری روش ایمن تری جهت برداشتن بار نسبت به دو روش دیگر است. همچنین باید برای باز توانی ورزشی در افراد دچار دردکمری به نقش و تقویت عضلات همسترینگ توجه خاصی شود تا فرد بیمار عملکرد بهتری برای فعالیت‏های برداشتن بار داشته باشد.