اثربخشی آموزش گروهی اصلاح الگوی تعامل والد- فرزند به مادران بر نشانه های نافرمانی مقابله ای در کودکان

اختلال نافرمانی مقابله ای از شایع ترین اختلالات روانی است که با شیوع 2 تا 16 درصد در کودکان پیش دبستانی یا اوایل سن مدرسه و در مرحله قبل از نوجوانی بروز می کند. بنابراین پژوهش حاضر، با اثربخشی آموزش اصلاح الگوی تعامل والد- فرزند به مادران بر نشانه های نافرمانی مقابله ای در کودکان 8 تا 11 سال شهر شیراز انجام گردید.

در این مطالعه نیمه تجربی، از بین مادران دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی در سال تحصیل 99-1398 شهر شیراز، تعداد 40 نفر انتخاب و به طور تصادفی به آزمایش (تعداد 20 نفر) و کنترل (تعداد 20 نفر)  گماشته شدند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه های دموگرافیک و سیاهه رفتاری کودک آخنباخ نسخه والدین (که  دارای سه بعد اصلی مشکلات برونی سازی شده، مشکلات رفتاری درونی سازی  شده و مشکلات کلی  کودکان و نوجوانان را ارزیابی می کند) را در سه مرحله تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته و همچنین آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شده است.

 نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین پیش آزمون و پس آزمون در سه متغیر مشکلات برونی سازی شده، مشکلات رفتاری درونی سازی شده و مشکلات کلی  تفاوت معنادار وجود دارد (001/0>P). همچنین بین پیش آزمون-پیگیری نیز در هر سه متغیر تفاوت معنادار وجود دارد (001/0>P) و نیز بین پس آزمون و پیگیری در دو متغیر مشکلات برونی سازی شده و مشکلات رفتاری درونی سازی شده تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>P).

نتایج این پژوهش نشان داد که درمان الگوی تعامل والد- فرزند می تواند در کاهش نشانه های نافرمانی مقابله ای در کودکان 8 تا 11 سال به عنوان مداخلات روانشناسی استفاده شود و با توجه به اثربخشی الگوی تعامل والد- فرزند، این درمان در اولویت درمانی قرار داده شود.