تاثیر تمرین مقاومتی و تزریق سلول های بنیادی اندوتلیال بر آنزیم های آنتی اکسیدانی عضله اسکلتی در رت های دیابتی نوع 1

استرس اکسیداتیو نقشی اساسی در بروز و گسترش بیماری دیابت نوع 1 دارد. هدف این پژوهش تبیین تاثیر تمرین مقاومتی و تزریق سلول های بنیادی اندوتلیال بر آنزیم های آنتی اکسیدانی عضله اسکلتی در رت های دیابتی نوع 1 بود.

در این تحقیق تجربی، 36 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در شش گروه کنترل (سالم)، کنترل دیابتی پایه، کنترل دیابتی، دیابت+تزریق سلول بنیادی، دیابت+تمرین مقاومتی و دیابت+تزریق سلول بنیادی+تمرین مقاومتی قرار گرفتند. در این مطالعه موش ها با استفاده از داروی استرپتوزوتوسین به صورت تک دوز 40 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن و به صورت درون صفاقی دیابتی شدند. تمرینات مقاومتی شامل بالا رفتن از یک نردبان یک متری با وزنه آویزان به دم به مدت 17 جلسه اجرا گردید. تعداد 500 هزار سلول بنیادی مشتق از استخوان توسط دستگاه سل کانتر تزریق شد. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس 2 عاملی و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند.

 نتایج نشان داد پس از دوره مداخله سطح کاتالاز، گلوتاتیون و گلوتاتیون پراکسیداز گروه تمرینات مقاومتی، تزریق سلول های بنیادی و تمرین مقاومتی به همراه تزریق سول های بنیادی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر بود (001/0>P). همچنین سطح کاتالاز، گلوتاتیون و گلوتاتیون پراکسیداز رت های گروه تمرینات مقاومتی با تزریق هم زمان سول های بنیادی نسبت به گروه های تمرینات مقاومتی و تزریق سلول های بنیادی به طور معنی داری بیشتر بود(001/0>P).

 به نظر می رسد مداخله تمرینات مقاومتی با تزریق هم زمان سول های بنیادی می تواند به بهبود آنزیم های آنتی اکسیدانی عضله اسکلتی در دیابت نوع 1 کمک کند.