تاثیر غوطه وری در آب سرد بر شاخص های آسیب عضلانی حین و متعاقب وهله های تکراری رقابت شبیه سازی شده

اجرای بهینه مهارت های ورزشی، حاصل تعامل پیچیده عوامل فیزیولوژیک و انتخاب یک روش مطلوب جهت ریکاوری است. هدف این پژوهش تعیین تاثیر غوطه وری در آب سرد بر شاخص های آسیب عضلانی حین و متعاقب وهله های تکراری رقابت شبیه سازی شده بود.

در این تحقیق نیمه تجربی، 12 تکواندوکار مرد شهرستان کرج (میانگین قد 0.06±1.76 سانتی متر، وزن 4.6±59 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 18/2±20/19 کیلوگرم بر متر مربع) در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه غوطه وری در آب سرد و گروه کنترل (ریکاوری غیرفعال) تقسیم شدند. آزمودنی ها در فواصل زمانی یک ساعته، سه مسابقه شبیه سازی شده تکواندو را انجام دادند. غوطه وری در آب سرد به صورت غوطه وری موضعی پاها در آب سرد با دمای 11 درجه سانتی گراد و به مدت 11 دقیقه، انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس عاملی با اندازه گیری های مکرر، آزمون تی وابسته و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 05/0 P< تجزیه و تحلیل شدند.

 نتایج نشان داد که رقابت شبیه سازی شده منجر به افزایش معنی دار در میزان شاخص های AST، ALT، CK و LDH در گروه غوطه وری در آب سرد نسبت به گروه کنترل شد. همچنین میانگین شاخص های AST، ALT، CK و LDH گروه غوطه وری در آب سرد در کل مراحل پژوهش به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (001/0>P).

با توجه به نتایج، به نظر می رسد، می توان برای به حداقل رساندن دوره آسیب و کوفتگی عضلانی و همچنین برای داشتن ریکاوری بهتر در زمان های کم، از غوطه وری در آب سرد استفاده کرد.