تاثیر نقش تعدیلگر مالکیت مدیریتی بر ارتباط بین سازوکارهای حاکمیت شرکتی و افشای اطلاعات سرمایه انسانی

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر نقش تعدیلگر مالکیت مدیریتی بر ارتباط بین سازوکارهای حاکمیت شرکتی و افشای اطلاعات سرمایه انسانی در بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای دستیابی به این هدف، در محاسبه حاکمیت شرکتی از سه سازوکار (استقلال هیات مدیره، تنوع جنسیتی هیات مدیره، فعالیت هیات مدیره،) استفاده گردید و همچنین برای محاسبه افشای سرمایه انسانی از چک لیستی با شش شاخص (آموزش و تمرین کارکنان، سن کارکنان، تجربه کاری کارکنان، سطح تحصیلات کارکنان، تعداد کارکنان و عملیات رفاهی برای سلامت کارکنان) استفاده گردید. نمونه ی آماری شامل 82 شرکت طی دوره زمانی 1389 تا 1398 می باشد. آزمون فرضیات با استفاده از رگرسیون خطی و با نرم افزار ایویوز اجرا گردید. نتایج پژوهش نشان داد که استقلال هیات مدیره تاثیر معناداری در افشای سرمایه انسانی دارد و همچنین مالکیت مدیریتی، ارتباط بین استقلال هیات مدیره و افشای سرمایه انسانی را تعدیل می کند، در حالیکه تنوع جنسیتی هیات مدیره و فعالیت هیات مدیره، تاثیر معناداری در افشای سرمایه انسانی ندارند. مالکیت مدیریتی نیز ارتباط بین تنوع جنسیتی هیات مدیره و فعالیت هیات مدیره با افشای سرمایه انسانی را تعدیل نمی کند.