اثر فیتاز، اسید سیتریک و غلظت کلسیم بر عملکرد رشد، صفات لاشه و خصوصیات شیمیایی استخوان جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی فسفر غیرفیتات پایین

اثر سطوح مختلف کلسیم (6/0 و 3/0 درصد)، آنزیم فیتاز (صفر و 1500 واحد) و اسیدسیتریک (صفر و یک درصد) در جیره های حاوی 15/0 درصد فسفر غیرفیتات، بر عملکرد رشد، صفات لاشه و خصوصیات شیمیایی استخوان با استفاده از 882 قطعه جوجه گوشتی نر 10روزه از سن 11 تا 40 روزگی در یک آرایش فاکتوریل 2×2×2 در قالب طرح کاملا تصادفی با نه تیمار (کنترل مثبت و هشت جیره بدون منبع معدنی فسفر) و هفت تکرار بررسی شد. افزودن فیتاز افزایش وزن روزانه و بازده خوراک را افزایش داد، اما اثر فیتاز در جوجه های دریافت کننده جیره حاوی 6/0 درصد کلسیم در 25 تا 40 روزگی آشکارتر بود (01/0>P). با کاهش غلظت کلسیم، افزایش وزن روزانه (24-11روزگی) و بازده خوراک (24-11 و 42-25 روزگی) کاهش یافت. هم چنین استفاده از اسیدسیتریک در جیره های حاوی 3/0 درصد کلسیم تاثیر منفی بر این صفات داشت (01/0>P). افزودن هم زمان فیتاز و اسیدسیتریک به جیره حاوی 6/0 درصد کلسیم در مقایسه با جیره 3/0 درصد بازده خوراک را افزایش داد (01/0>P). افزودن فیتاز به جیره، سبب افزایش درصد خاکستر انگشتان و سدیم استخوان و کاهش غلظت کلسیم و فسفر استخوان شد (01/0>P). با کاهش سطح کلسیم و افزودن فیتاز، فسفر استخوان کاهش یافت (01/0>P). وزن نسبی قلب و پانکراس با افزودن فیتاز به جیره کاهش یافت (05/0>P). با کاهش سطح کلسیم، وزن نسبی کبد و پانکراس افزایش و درصد چربی شکمی و قلب کاهش یافت (05/0>P). براساس نتایج حاصل، افزودن فیتاز و اسیدسیتریک به جیره حاوی 6/0 درصد کلسیم، سبب بهبود عملکرد رشد جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی فسفر غیرفیتات پایین می شود.