بررسی تغییرات لکوگرام در میش های آبستن نژاد لری در قبل از آبستنی، حین آبستنی و دوره شیردهی

این طرح با هدف بررسی تغییرات در برخی از فراسنجه های خونی در 15 راس میش نژاد لری طی آبستنی و مقایسه آن با یک ماه قبل از آبستنی و دوره شیردهی انجام شد. نمونه های خون قبل از جفت گیری طبیعی به عنوان شاهد، پایان هر سه ماه آبستنی و دو هفته بعد از زایش در دوره شیردهی از ورید وداج اخذ شدند و به وسیله دستگاه سل کانتر دامپزشکی، شمارش کامل سلول های خونی هر نمونه ارزیابی شد. رنگ آمیزی گیمسا و شمارش تفریقی لکوسیت ها در گسترش های خونی انجام شد و مقادیر پروتیین تام پلاسما به روش رفرکتومتری ارزیابی شد. تعداد گلبول های قرمز و درصد هماتوکریت ها در دوره شیردهی نسبت به دوره آبستنی کاهش معنی دار داشتند (05/0˂P). میزان حجم متوسط گلبولی در همه دوره ها در یک طیف گزارش شد. کاهش مقادیر متوسط میزان هموگلوبین گلبول های قرمز، غلظت متوسط هموگلوبین در گلبول های قرمز و تعداد پلاکت ها در آبستنی نسبت به پیش از جفت گیری مشاهده شد. تعداد لکوسیت ها و نوتروفیل ها در حوالی زایمان افزایش و بعد از زایمان کاهش یافتند. طی آبستنی تعداد ایوزینوفیل ها به صورت معنی دار افزایش و بعد از زایمان کاهش یافتند (05/0˂P). تعداد مونوسیت ها و لنفوسیت ها در اواخر آبستنی افزایش و در دوره شیرواری کاهش یافتند (05/0˂P). میزان پروتیین تام پلاسما در بازه روزهای 150-100 آبستنی به صورت معنی دار کاهش یافت (05/0˂P). بنابراین با توجه به نتایج حاصل، نظارت بر تغییرات فراسنجه های خونی میش های لری، تنظیم جیره غذایی و اقدامات پیشگیرانه برای ممانعت از اختلالات خونی نظیر کم خونی و ترومبوسیتوپنی الزامی می باشد.