بررسی شاخص های حکمرانی مطلوب (حاکمیت قانون و پاسخگویی) در ایران طی سالهای 2005-2021

هدف از نگارش این مقاله بررسی روند اجرا و برقراری حکمرانی مطلوب در ایران در دو حوزه حاکمیت قانون و پاسخگویی است که از شاخص های اصلی حکمرانی مطلوب به شمار می روند. این مقاله درصدد است تا به اتکای رهیافت نظری نهادگرایی جدید و ارتباط نظری میان موضوع نهادها و توسعه به بررسی وضعیت حاکمیت قانون و پاسخگویی در ایران در دوره مشخص ریاست جمهوری آقایان احمدی نژاد و روحانی بپردازد. پرسش اصلی که این مقاله به آن پاسخ خواهد داد آن است که وضعیت حاکمیت قانون و پاسخگویی در ایران طی دو دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد و حسن روحانی چگونه بوده و این عملکرد چه تاثیری بر روند کلی توسعه در کشور داشته است. در این مقاله فرضیه آنست که گرچه در این دو دوره کمابیش تلاش هایی در مسیر توسعه صورت گرفته اما به سبب فقدان سازوکارهای مناسب در کشور این تلاش ها فاقد ظرفیت لازم برای ایجاد نتیجه مطلوب در تغییر جایگاه کشور از حیث مفهوم توسعه و حکمرانی مطلوب در سطح بین المللی است. این مطالعه با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی و نیز رجوع به آمارهای بین المللی در زمینه دو شاخص یادشده نشان خواهد داد که گرچه در طی این دو دوره به لحاظ سیاسی تفاوت هایی از حیث شاخص ها مشاهده می شود و آمارهای جهانی حاکی از بهبود نسبی وضعیت در دوره روحانی است اما نمای کلی روند این شاخص های حکمرانی در ایران از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست و ضمن آنکه نمره کلی کشور منفی است روندی نزولی نیز دارد.