بررسی برخی مداخلات ارگونومیکی در عملیات دسترسی به تاج نخل خرما

با وجود اهمیت و جایگاه خرما در کشور و جهان، تولید خرما به ویژه عملیات دسترسی به تاج نخل خرما به عنوان گسترده ترین و دشوارترین عملیات تولید خرما، به صورت سنتی و همراه با مخاطرات ارگونومیکی و ایمنی متعددی انجام می شود. در مطالعه حاضر، برخی مداخلات ارگونومیکی با سازوکار غیرپیچیده در عملیات دسترسی به تاج نخل خرما با به کارگیری 9 شرکت کننده با هدف کاهش مخاطرات بررسی و از حیث شاخص های ارگونومیکی، ایمنی و فنی با روش مرسوم مقایسه شد. ارزیابی های بیومکانیکی با استفاده از نرم افزار 3DSSPP و بررسی تنش های مکانیکی وارد بر ابزار صورت گرفت. تجزیه و تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار IBM SPSS 24 انجام شد. ارزیابی های بیومکانیکی نشان داد که از بین چهار روش مورد بررسی صعود از نخل خرما (مرسوم (استفاده از پروند) و مداخله ای (پروند+کفش لاستیکی، هارنس و هارنس+کفش لاستیکی))، روش های مرسوم و پروند+کفش لاستیکی به ترتیب با وارد آوردن نیروهای برشی 9/1120 و 6/1119 نیوتون بر دیسک L5/S1 از این منظر از دو روش دیگر که در آن ها از هارنس استفاده می شد به طور معنی داری (001/0>p) پرخطرتر و دارای ریسک ابتلا به آسیب زیاد (500 نیوتون) بودند. روش هارنس+کفش لاستیکی به لحاظ ارجحیت بالاترین میزان (14 امتیاز) را به خود اختصاص داد. ابزار های مداخله ای به لحاظ ایمنی وضعیت به نسبت مطلوب تری از روش مرسوم داشت، اما به لحاظ ارگونومیکی شرایط تقریبا برابر بود. با این وجود، ابزارهای مداخله ای به لحاظ سرعت کار و شرایط فنی دارای کاستی هایی بود که باید تا رسیدن به شرایط مطلوب مورد مطالعه و بهسازی قرار گیرد.