اسپیرولینا: خورشید سبز سلامت با ویژگی های زیست فعال

پیام:
نوع مقاله:
مقاله مروری (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

اسپیرولینا، سیانوفیت فتوسنتز کننده ای است که قادر به رشد در شدت بالای نور خورشید و شرایط بسیار قلیایی و دمای بالا است. این جلبک دارای مکملهای ویتامینی در رژیم غذایی است. اسپیرولینا، در آینده ای نزدیک به عنوان منبع غذایی کامل معرفی خواهد شد. در واقع یکی از مهمترین مشکلاتی که در صنعت غذا وجود دارد، استفاده از نگهدارندههای سنتزی و افزودنیهای سنتزی غذایی میباشد که خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهد. بنابر این امروزه در سراسر جهان کوشش میشود تا آنتی اکسیدانهای جدید و ایمن را از منابع طبیعی جداسازی کنند. در این میان فرآوردههای طبیعی (متابولیت های ثانویه) سیانوباکترها، منبع مهمی از ترکیبهای جدید دارویی هستند. فرآوردههای طبیعی نه تنها خود دارای ارزش دارویی هستند، بلکه به عنوان مدلهای ساختمانی برای ایجاد آنالوگهای سنتزی نیز به کار میروند. ترکیب شیمیایی اسپیرولینا شامل پروتین (70-55 درصد)، کربوهیدرات (25-15 درصد)، اسیدهای چرب ضروری (18 درصد) ویتامین ها، مواد معدنی و رنگدانه هایی مانند کاروتن، کلروفیل a و فیکوسیانین است. از آنجا که پتانسیل زیادی برای بهره برداری از این جلبک و تبدیل آن به یک مکمل غذایی در تولید انواع محصولات خوراکی مانند کلوچه و بیسکوییت، بستنی و پنیر خامه ای وجود دارد، می تواند به عنوان شاه کلیدی طلایی در تغذیه مورد استفاده قرار گیرد. در این مقاله سعی شده است تا با توجه به پتانسیل بالقوه سیانوباکتر اسپیرولینا، به بررسی ساختار، چرخه زندگی، ترکیبات تغذیه ای، فعالیت ضد ویروسی، اثرات ضد سرطانی، ضد التهابی، ایمنی، خواص ضد نفروتوکسیسیتی، افزایش قدرت بینایی، کاهش وزن و چربی خون پرداخته شود. بدیهی است که خواص ارزشمند اسپیرولینا می تواند جانشینی مناسب برای بسیاری از ترکیبات ضد میکروبی و آنتی اکسیدان های سنتزی باشد که نه تنها هیچ خطری برای مصرف کننده ندارد، بلکه می تواند سلامت مصرف کنندگان را نیز بهبود بخشد. از طرف دیگر، از آنجایی که در مقاله حاضر، آخرین دست آوردهای انجام شده بر سیانوباکتر اسپیرولینا مرور شده است، امید است این تحقیق بتواند زمینه ساز معرفی ریزجلبک های خوراکی با ویژگی های شفابخشی با قابلیت استفاده در صنایع غذایی تلقی گردد.

زبان:
فارسی
صفحات:
322 تا 348
لینک کوتاه:
magiran.com/p2421017 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!