بررسی رهایش داروی ضد سرطان دوکسوروبیسن از هیدروژل نانوکامپوزیت حاوی نانولوله کربنی چند دیواره مغناطیسی

در این پژوهش، سنتز و کاربرد هیدروژل نانوکامپوزیت حاوی نانولوله کربنی دیواره مغناطیسی شده به عنوان یک سیستم نوین رهایش طولانی مدت دارو مورد پژوهش قرار گرفت. تکپار های (2-دی متیل آمینو) اتیل متاآکریلات بر روی اسکلت سدیم آلژینات پیوند زده می شوند و هم زمان با آن، اتصالات عرضی نیز ایجاد می شوند. نمونه سنتز شده با استفاده از طیف سنج مادون قرمز (FT-IR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی با طیف سنج پراش اشعه ایکس (FESEM-EDA-X)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، گرماوزن سنجی (TGA) شناسایی شد. در بررسی ریخت شناسی نانوکامپوزیت میانگین قطر نانولوله های کربنی حدود nm 11/13 تخمین زده شد. برای مطالعه خاصیت دارورسانی و رهایش کنترل شده دارو، رهایش داروی دوکسوروبیسین هیدروکلرید به عنوان یک داروی ضد سرطان در محیط های بافری با pHها و دماهای متفاوت بررسی شد. نتایج نشان داد که رهایش دوکسوروبیسین از این هیدروژل نانوکامپوزیت به pH محیط حساس است و در محیط شبیه به سلول های سرطانی (4/5=pH) بیشترین رهایش دارو دیده می شود. بررسی های رهایش دارو نشان داد که بازده کپسوله کردن روی این سامانه حدود 90% است. با توجه به نتایج، انتظار می رود که بتوان از هیدروژل نانوکامپوزیت سنتز شده به عنوان نانوحامل جدید برای تحویل داروهای ضد سرطان در صنایع دارویی و پزشکی استفاده کرد.