بررسی ارتباط هوش هیجانی با فرسودگی شغلی وکیفیت زندگی در پرستاران اتاق عمل

هوش هیجانی نوعی پردازش اطلاعات عاطفی است که شامل ارزیابی صحیح عواطف خود و دیگران و بیان مناسب عواطف و تنظیم سازگارانه است که منجر می شود جریان زندگی رو به بهبودی برود. فرسودگی شغلی سندرمی است متشکل از خستگی جسمی و عاطفی که منجر به تصویر منفی از خود و نگرش منفی نسبت به حرفه و احساس عدم ارتباط با مددجو هنگام ارایه مراقبت می باشد. این مطالعه با هدف ارتباط هوش هیجانی با فرسودگی شغلی وکیفیت زندگی در پرستاران اتاق عمل شاغل در بیمارستان های شهر سنندج انجام شد.

این پژوهش مقطعی از نوع همبستگی توصیفی بود و شرکت کنندگان شامل هم هی پرستاران اتاق عمل بیمارستان های شهر سنندج (100 نفر) بودند که به صورت سرشماری انتخاب شدند. از فرم مشخصات جمعیت شناختی،پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاچ، پرسشنامه فرم کوتاه شده آزمون هوش هیجانی شرینگ و پرسشنامه کیفیت زندگی نسخه 21 و ضریب همبستگی SPSS سازمان جهانی بهداشت جهانی - فرم کوتاه استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل گردید.  پیرسون (Pt ،≤ 0)

ارتباط کیفیت زندگی با فرسودگی شغلی و هوش هیجانی معنادار می باشد (0.005>p). هم چنین ارتباط فرسودگی شغلی با هوش هیجانی معنادار است ( 0/002=p).

باتوجه به ارتباط مستقیم هوش هیجانی با کیفیت زندگی و فرسودگی شغلی؛ لذا نیازمند توجه بیشتر مسیولان به صورت برگزاری کلاس ها و کارگاه های آموزشی به صورت دوره ای برای پرستاران اتاق عمل جهت افزایش کیفیت زندگی و کاهش فرسودگی شغلی است و متعاقب آن افزایش هوش هیجانی است. کلمات کلیدی: هوش هیجانی، فرسودگی شغلی، کیفیت زندگی، پرستاران اتاق عمل