بررسی تاثیر مراقبت خانواده محور بر میزان عملکرد خانواده نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان

تولد نوزاد نارس و بستری شدن وی در بدو تولد بر عملکرد خانواده تاثیر می گذارد. این مطالعه باهدف تعیین تاثیر مراقبت خانواده محور بر عملکرد خانواده نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان صورت گرفت.

در این پژوهش شبه آزمایشی، والدین 60 نوزاد نارس با سن جنینی بین 30 تا 36 هفته بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان حافظ به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل و آزمون (هر گروه 30 نفر) قرار گرفتند. در گروه آزمون، مراقبت خانواده محور بر روی والدین نوزادان نارس بستری در چهار گام تا قبل از روز هفت بستری با حضور پژوهشگر و خانواده در کنار نوزاد انجام شد. میزان عملکرد خانواده با استفاده از پرسشنامه عملکرد خانواده (Family Assessment Device)FAD سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار نسخه 24SPSS و آمارهای توصیفی و آمار استنباطی تی تست و آنکووا تحلیل شد.

میانگین نمره عملکرد خانواده در مرحله قبل از مداخله در گروه کنترل 48/7 ± 20/186 و در گروه آزمون 96/5 ± 43/188 بود. پس از مداخله میانگین نمره عملکرد خانواده در گروه کنترل 13/7 ± 73/185 و در گروه آزمون 83/8 ± 26/181 بود که نسبت به قبل از مداخله کاهش معنی داری (بهبود) داشت. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد مراقبت خانواده محور بر گروه آزمون تاثیر داشته و باعث بهبود عملکرد خانواده آنان شد.

اجرای مراقبت خانواده محور با تاکید بر حضور اعضای خانواده به ویژه پدر در کنار مادر بیش از روش های معمول مراقبتی منجر به بهبود عملکرد خانواده نوزاد نارس می شود. این مداخلات ازنظر کاربردی کم هزینه، آسان و عملی می باشند و شرکت موثر والدین در امر مراقبت از نوزاد در روند بهبود وی اثرات مثبتی در بر خواهد داشت.