تاثیر میزان فعال سازی بیماران تحت درمان با همودیالیز در مدیریت سلامت خود و عوامل موثر بر آن در بیماران مراجعه کننده به بخش همودیالیز مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) تبریز

یکی از مفاهیمی که اخیرا در مراقبت از بیماری های مزمن از قبیل بیماری مزمن کلیه تاکید می شود بحث فعال بودن بیمار در مدیریت سلامت خود هست که به آن فعال سازی بیمار گفته می شود. آگاهی از سطح فعال سازی بیمار می تواند به پزشکان و پرستاران در امر پیاده کردن مراقبت با کیفیت و آموزش صحیح به بیمار کمک کند. این مطالعه باهدف ارزیابی میزان فعال سازی بیماران و عوامل موثر بر آن در بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام شده است.

در این مطالعه مقطعی، درمجموع 180 بیمار تحت درمان با همودیالیز با روش نمونه گیری تصادفی ساده از بزرگ ترین مرکز همودیالیز کشور انتخاب شد. جمع آوری داده ها با استفاده از اطلاعات دموگرافیکی و پرسشنامه فعال سازی بیماران انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 و آزمون های آنالیز واریانس، t تست و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

نتایج مطالعه نشان داد که میانگین نمره فعال سازی بیماران تحت درمان با همودیالیز 77/16±25/56 بود و بیشتر افراد در سطح 1 فعال سازی قرار داشتند. میانگین نمره فعال سازی برحسب متغیر های وضعیت تاهل، محل سکونت، تحصیلات، سابقه پیوند کلیه، میزان درآمد و سن افراد تفاوت آماری معنی داری داشت) مقادیر P برای همه کمتر از 05/0 بود).

به طورکلی میزان فعال سازی بیماران تحت درمان با همودیالیز متوسط بوده و تعداد محدودی از نمونه ها در سطح 4 فعال سازی بیماران قرار داشتند. بنابراین پیشنهاد می شود تا در مراحل اولیه تشخیص بیماری، سطح فعال سازی بیماران تعیین گردد و سپس مراقبت های متناسب با سطح فعال سازی افراد و مبتنی بر رویکردهای فرد محور ارایه شود.