تحلیل آماری گردشگری داخلی در ایران، جریان ها و مقاصد

گردشگری یکی از برترین صنایع و فعالیت های درآمدزا و اشتغال زای جهان به شمار می رود و شناسایی دقیق بازار کلید توسعه آن می باشد. از طرفی اگر چه گردشگری یک فعالیت بین المللی است؛ اما بسیاری از افراد و سازمان ها در بازار محلی یا ملی در این بخش اشتغال دارند و در نتیجه «گردشگری داخلی» در چرخه اقتصاد ملی جایگاه عظیمی دارد.

در این پژوهش به تحلیل آماری گردشگری داخلی در ایران و جریان ها و  مقاصد آن پرداخته شده است.

روش شناسی:

برای این پژوه با استفاده از اطلاعات طرح آمارگیری از گردشگران ملی که توسط مرکز آمار ایران به صورت فصلی (بهار و تابستان) برای سالهای مختلف که توسط مرکز آمار ایران ارایه شده، جمع آوری گردیده است، تغییرات در تعداد سفرها و ویژگی های آن را بررسی شد. جهت توصیف وضع موجود و مشاهده روند تغییرات از آمارهای توصیفی، نرخ رشد و نمودارهای خط روند و برای پیش بینی تعداد سفرهای داخلی و میزان هزینه ها و تغییرات مقاصد اصلی سفر از مدل های مختلف سری زمانی استفاده شد.

نتایج پژوهش نشان می دهد که روند کلی گردشگری داخلی در ایران دارای رشد مثبت با شیب ملایم می باشد. هزینه های گردشگری با شیب تند در حال افزایش بوده و انتخاب مقاصد اصلی سفر در سال های اخیر تغییرات بارزی داشته است. به طور کلی الگوی غالب گردشگری داخلی سفر به همراه خانواده، اقامت در خانه دوستان و بستگان، استفاده از وسیله نقلیه شخصی و به انگیزه دیدار دوستان و بستگان می باشد.

بیشترین هزینه ها در بخش حمل و نقل و خوراکی بوده که این الگو درآینده نزدیک تغییری نخواهد داشت. اگرچه مهمترین مقاصد گردشگری در استانهای خراسان رضوی، مازندران، گیلان، تهران و فارس گزارش شده، تغییرات مشخصی در انتخاب مقاصد توسط گردشگران مشاهده شده که می توان از استانهای سیستان و بلوچستان، ایلام، بوشهر، یزد و کرمان به عنوان مقاصد جدید مورد توجه گردشگران داخلی ایران درسالهای اخیر نام برد.