اثرهای پیت خزه، کوکوپیت و پسماند شیرین بیان بر ویژگی های رشدی شمعدانی(Pelargonium × hortorum ‘Ringo 2000 Deep Red’)

شمعدانی یکی از گیاهان زینتی مهم گلدانی و باغچه ای است که گزینش و تهیه یک محیط کشت مناسب، برای موفقیت تولید آن اهمیت دارد. برای بررسی اثر کاربرد پیت خزه، کوکوپیت و پسماند ریشه شیرین بیان در آمیخته ای با پایه خاک (50% حجمی شامل خاک و پرلایت به نسبت 5:2)، آزمایشی در قالب طرح به طور کامل تصادفی با 6 تیمار (50% حجمی) شامل پیت خزه (P50)، کوکوپیت (C50)، پسماند ریشه شیرین بیان (L50)، پیت + کوکوپیت (P25C25)، پیت + پسماند شیرین بیان (P25L25) و کوکوپیت + پسماند شیرین بیان (C25L25) انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار شاخص های رشد اندام هوایی شمعدانی شامل ارتفاع بوته، وزن تر شاخساره، وزن خشک شاخساره، شمار برگ، میانگین سطح برگ، شمار گل آذین، طول دمگل و رتبه کیفیت ظاهری مربوط به بستر P50 بود. بیشترین مقدار شاخص های رشد ریشه شامل وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه و حجم ریشه در بستر پیت خزه + کوکوپیت به دست آمد. بیشترین نسبت سطح برگ (LAR) و محتوای نسبی آب برگ مربوط به تیمار P50 و بیشترین مقدار کلروفیل مربوط به تیمار P25L25 بود. به طور کلی بهترین عملکرد رویشی و زایشی گیاه شمعدانی در تیمار P50 (حاوی خاک لومی (35%) پرلایت (15%) و پیت خزه (50%)) و پس از آن در تیمار P25C25 دیده شد. بنابراین، در شرایط نبود دسترسی به پیت خزه می توان کمتر از 50% از پیت خزه را با کوکوپیت جایگزین کرد و مقدار بیشتر کوکوپیت روی رشد گیاه اثر منفی دارد. پسماند شیرین بیان بر بیشتر شاخص های اندازه گیری شده اثر منفی داشت.