راهکارهای تشخیص عملکرد کاربران و ارائه روشی برای تعیین میزان خطر رفتار غیر معمول کاربران در خانه ی هوشمند مبتنی بر منطق فازی

در سال های اخیر، جمعیت افراد بیمار و سالمند که تنها هستند و نیاز به مراقبت دارند، افزایش یافته است. همین مسئله احتیاج به داشتن خانه ی هوشمند برای باخبر بودن از شرایط بیمار را افزایش می دهد. شناسایی فعالیت بیمار با استفاده از حسگرهای تعبیه شده در محیط، اولین قدم برای رسیدن به خانه ی هوشمندی است که در آن اطرافیان بیمار می توانند با نگرانی کمتری، بیمار را در خانه تنها بگذارند. در این پژوهش، انواع روش های تشخیص عملکرد کاربران در خانه ی هوشمند ارایه می شود و پس از آن به روش جدیدی برای شناسایی میزان خطر که در آن از منطق فازی در مواردی مثل زمان شروع فعالیت استفاده شده، پرداخته می شود. سیستم استفاده شده برای تشخیص میزان خطر، در سه فاز از منطق فازی استفاده کرده است. در این روش به دلیل آنکه برای افراد با شرایط خاص پیاده سازی شده است، از حسگرهای پوششی استفاده نشد زیرا اگر از سنسورهای پوشیدنی برای بررسی بروز این مشکل استفاده شود، برای سالمند سختی به همراه دارد و حتی یک فرد آلزایمری ممکن است فراموش کند آن را بپوشد که با توجه به این شرایط، پیاده سازی این لایه نیز نتایج خوبی - یعنی دقت 84% - را بدست آورد.