برآورد روزانه تبخیر و تعرق مرجع در دشت سیستان با استفاده از الگوریتم های

در دهه‌های اخیر، وقوع خشکسالی به‌عنوان یک پدیده طبیعی مبدل به بلای طبیعی با همه اثرات وابسته به آن شده‌ است که در سراسر ایران اتفاق می‌افتد. در این پژوهش به ‌بررسی رفتار وقوع دوره‌های خشک و مرطوب در مقیاس 3 و 12 ماهه با استفاده از شاخص مبتنی بر بارش-تبخیر و تعرق (SPEI) در استان سیستان‌و‌بلوچستان و برای 11 ایستگاه طی دوره آماری 1367تا1396 پرداخته شد. محاسبات برآورد این شاخص با استفاده از پیوست تدوین‌شده SPEI در نرم‌افزار R انجام گرفت. به‌منظور تعیین روند عوامل اقلیمی مقادیر آزمون‌ ناپارامتری‌ من‌کندال در سری‌زمانی سالانه بارندگی، دمای میانگین و شاخص SPEI در مقیاس 3 و 12 ماهه در دوره آماری محاسبه‌ شد. برای تحلیل ترسیمی روند خشکسالی کوتاه‌مدت ایستگاه‌ها از مدل گرافیکی ‌آزمون‌ من‌کندال نیز استفاده شد. نتایج بیانگر روند خاصی در میانگین بارندگی سالانه ایستگاه‌ها نبود، اما سری‌زمانی میانگین دمای سالانه، در سطوح اطمینان 95% و 99% دارای روند افزایشی معنی‌دار بودند. مقادیر شاخص SPEI نیز در بیشتر ایستگاه‌ها روند منفی و معنی‌دار نشان ‌داد. شناسایی وقوع دوره‌های خشک و مرطوب به‌منظور برنامه‌ریزی و مدیریت منابع آب بسیار ضروری است. به‌طور کلی برای روند کاهشی بارندگی و افزایش دما در استان، توسعه کشت‌های گلخانه‌ای به‌عنوان یک راهکار مناسب باید مورد توجه قرار گیرد.