اثر محلول پاشی برگی سدیم نیتروپروساید روی برخی از ویژگی های مرفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه همیشه بهار تحت رژیم های مختلف آبیاری

به منظور بررسی اثرات محلول پاشی برگی سدیم نیتروپروساید به عنوان یک تولیدکننده نیتریک اکسید روی برخی از ویژگی های مرفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه همیشه بهار (Calendula officinalis L.)، آزمایشی گلخانه ای تحت سه رژیم آبیاری به صورت فاکتوریل (دارای دو فاکتور) در قالب طرح کاملا تصادفی و در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول میزان آبیاری در سه سطح شامل 100، 65 و30 درصد ظرفیت زراعی و فاکتور دوم محلول پاشی برگی سدیم نیتروپروساید در غلظت های صفر (شاهد)، 200 و 400 میکرومولار بودند. نتایج نشان داد که بیش ترین وزن خشک ریشه و نسبت وزن خشک ریشه به بخش هوایی به ترتیب از تیمارهای شاهد و آبیاری در 30 درصد ظرفیت زراعی حاصل شد. غلظت کلروفیل های a و کل در شرایط کمبود آب (30 درصد ظرفیت زراعی) کاهش یافت، در حالی که درصد نشت الکترولیت ها از برگ افزایش نشان داد. بیش ترین میزان فنل از تیمار آبیاری در 65 درصد ظرفیت زراعی به دست آمد. اثر محلول پاشی برگی سدیم نیتروپروساید بر صفات وزن خشک ریشه و میزان کلروفیل های  aو کل معنی دار بود و این تاثیر در غلظت 400 میکرومولار به حداکثر خود رسید. غلظت های 200 و 400 میکرومولار سدیم نیتروپروساید به همراه تیمار آبیاری در 65 درصد ظرفیت زراعی، فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز را افزایش دادند. در تمامی تیمارهای آبیاری، محلول پاشی با 200 میکرومولار سدیم نیتروپروساید موجب افزایش محتوای نسبی آب برگ گردید. غلظت 400 میکرومولار سدیم نیتروپروساید به همراه تیمار آبیاری در 30 درصد ظرفیت زراعی بیش ترین درصد اسانس را نشان داد. بر اساس نتایج به دست آمده، محلول پاشی برگی سدیم نیتروپروساید گیاه همیشه بهار را در شرایط کمبود آب محافظت کرد و باعث کاهش خسارت ناشی از آن گردید.