اثر تنش شوری بر برخی از شاخص های رشدی و خصوصیات فیزیولوژیکی ارقام انتخابی انار

به منظور بررسی اثر تنش شوری کلریدسدیم بر برخی از شاخص های رشدی ارقام تجاری انار و شناسایی رقم های متحمل به شوری، آزمایشی گلخانه ای در دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان در سال های 1393 و 1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در پنج سطح شوری با آب شهری به عنوان تیمار شاهد (با هدایت الکتریکی 66/0 دسی زیمنس بر متر) و غلظت های 25، 50، 75 و 100 میلی مولار کلریدسدیم (به ترتیب دارای هدایت الکتریکی 35/3، 21/6، 72/9 و 35/14 دسی زیمنس بر متر بودند) و شش رقم انار ملس دانه قرمز اصفهان، ملس یزدی، شیرین شهوار، می خوش یزد، ملس ساوه و ملس یوسف خانی و با سه تکرار صورت پذیرفت. پس از سه ماه اعمال تنش شوری، برخی خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهان بررسی و اندازه گیری گردید. نتایج تحقیق نشان داد که با افزایش شوری، ارتفاع گیاه، اندازه برگ، وزن تر و خشک برگ و ریشه و محتوای کلروفیل گیاهان کاهش پیدا کرد، اما درصد نکروزه برگ، غلظت پرولین، مالون دی آلدیید، سایر آلدییدها و قندهای محلول افزایش یافت. یافته های پژوهش مشخص نمود که در شرایط شوری تا میزان هدایت الکتریکی 21/6 دسی زیمنس بر متر، ارقام موردمطالعه تحمل قابل قبولی به شوری نشان دادند. در شوری های بالاتر، رقم ملس ساوه در صفات مرتبط با تحمل به شوری شامل کاهش کم تر در ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک برگ، غلظت کلروفیل و مالون دی آلدیید همراه با میزان کم تر نکروزه برگ برتری نشان داد و لذا از نظر صفات مورد ارزیابی در آزمایش نسبت به سایر ارقام از تحمل به شوری بالاتری برخوردار بود.